[3545] voluntāriē, Adv. (voluntarius), freiwillig, Hyg. fab. 41. Oros. prol. § 3. Boëth. cons. phil. 3, 12. p. 68, 5 Obb. (Peiper S. 83, 47 voluntaria). Vulg. Levit. 22, 23; 1. Esdr. 1, 4; psalm. 53, 8 u.a. Eccl.: Ggstz., si enim deus voluntarie et non ex necessitate bonus est, Hieron. in epist. ad Philem. v. 14. – / Sen. de clem. 1, 3, 5 Gertz u. Haase voluntariam; Arnob. 2, 44 Oehler u. Reifferscheid voluntariae.