εἰκών , όνος, ἡ ( gen . εἰκοῠς Eur. ... ... Eur. Tr . 1178), das Bild , welches einem Gegenstande gleicht, Ebenbild; ἐχϑίστου δάκους εἰκὼ φέρων , im Schilde, Aesch. Spt . 541; ὡς ...
τρις-έχθιστος , das verstärkte ἔχϑιστος , der Allerverhaßteste, Phryn . in B. A . 65. ·
ἥκω , impf . ἧκον , gew. mit aor . ... ... ὄνειδος ἀντ' ὀνείδους Ag . 1541; vom Schalle, ἔχϑιστον φϑέγμα τοῠδ' ἥκει πατρί Soph. O. C . 1179; so auch ...
μάλα , 1) Positiv ., sehr , gar sehr, heftig, ... ... Superlativ umschreibend, Il . 14, 460; aber auch mit dem Superlativ verbunden, ἔχϑιστος μάλιστα, μάλιστα φίλτατος , 2, 220. 24, 334; μάλιστα πάντων ἀνϑρώπων ...
... . ἐχϑίων u. superlat . ἔχϑιστος s. oben. – Die regelmäßige Form ἐχϑρότερος Sinmonds . 58 ... ... Pind. N . 1, 64 (aber Ol . 8, 69 ἔχϑιστος); ϑεοῖς ἐχϑρότατον βροτῶν Soph. O. R . 1346; Plat. ...
ἄνεμος ( ἄημι), ὁ , das Wehen, Lufthauch, Wind, von ... ... τὸν δ' οὔ ποτε κύματα λείπει παντοίων ἀνέμων 2, 397. Uebertr., ἐχϑίστων ἀνέμων ῥιπαί Soph. Ant . 137, vom Grimme des Wuth ...
... bei Tragg ., wie in Prosa; τὰ ἔχϑιστα ὄντα ἐν τῷ σώματι φίλα ποιεῖν Plat. Conv . ... ... dat ., z. B. μετὰ Θηβαίων τῶν ἡμῖν ἐχϑίστων Thuc . 2, 72; – c. gen., Xen . πρὸς τοὺς ἐκείνου ἐχϑίστους , An . 3, 2, 5. Bei Luc. Tragod . 245 auch ἐχϑίστατος .