[591] δια-μυθο-λογέω, = διαλέγεσϑαι, Aesch. Prom. 871, γλώσσᾳ, neben ἐν γνώμᾳ βαστάζειν, also aussprechen; Plat. sich unterreden περί τινος, Phaed. 70 b; πρός τινα, Apol. 39 e, u. so Sp.; auch τί, etwas besprechen, Lgg. I, 632 f.
Meyers-1905: Dia [2] · Dia [3] · Dea Dia · Dia [1]
Pierer-1857: Dia [3] · Dia [2] · Dia [1]