Online-Bibliothek

ē-mūnio , mūnīvī od. mūniī, mūnītum, īre, I) aufmauern, a) eig.: murus, ut in suspecto loco, supra ceterae modum altitudinis emunitus erat, Liv. 21, 7, 7: locus saxo quadrato saeptus atque arcis in modum emunitus ...

mūnītus (archaist. moenītus), a, um, PAdi. (v ... ... munio), verwahrt, befestigt, gangbar gemacht, sicher usw., nihil tam munitum. (est), Cic.: castella aliquanto altiora ac munitiora, Liv.: non latera munitiora ...

... munitus, Caes.: oppidum magis opere quam naturā munitum, Sall.: nihil est opere aut manu factum, quod non aliquando consumat ... ... Lagerbefestigung, Caes.: opus hibernorum, Winterlagerbefestigung, Caes.: emporium opere magno munitum, Liv.: fundas libriles sudesque in opere disponere, Caes. – Plur., ...

autem , Coni. adversat. (αὖτε), dagegen, ... ... der Erzählung, oppidum oppugnare instituit. Est autem oppidum et loci naturā et colle munitum, Caes. – zur Einführung einer Parenthese, si qua praeterea sunt (credo ...

mūrus , ī, m., die Mauer (vgl. ... ... 3. – b) der Rand des Topfes, Iuven.: so auch cor munitum costarum et pectoris muro, Plin. – c) der hölzerne Turm ...

iniūria , ae, f. (iniurius), jede widerrechtliche Handlung = das ... ... .: tibi a me nulla orta est iniuria, Ter.: contra ius et iniurias omnes munitum esse, Sall.: iudicii, Härte des Ausspruchs, Liv.: iniuria tua ( ...

1. oppūgno , āvī, ātum, āre (ob u. pugno ... ... eine Festung berennen, bestürmen, oppidum, Cic.: castra, Caes.: locum munitum, Caes.: decem annos urbs oppugnata est, Liv.: urbem non coronā, sed ...

prae-mūnio (- moenio ), īvī, ītum, īre, I) (nach munio no. I) etw. vormauern, ... ... sich verwahren, sich sichern, Suet.: quibus praemuniri iudex debeat, Gell.: genus dicendi praemunitum, Cic.: praemunitus praeparatusque, Augustin.

in-expūgnābilis , e, unbezwinglich, uneinnehmbar, unüberwindlich, I) ... ... . Pers., volumus eum, qui beatus sit, tutum esse, inexpugnabilem, saeptum atque munitum, Cic. Tusc. 5, 41: m. adversus u. Akk., ...