Verwechs[e]lung , permutatio.
Nordamerikaner , * incola Americae septentrionalis.
Teutoburger Wald , saltus Teutoburgiensis.
Entwick[e]lungsgang , vernunftgemäßer, ratio. – natürlicher, naturgemäßer ... ... einer Rede, via discriptionis atque ordinis. – den E. von etwas darlegen, a quo initio alqd profectum persequi: jmdm. den E. unseres Staates darlegen, alci nostram rem publicam et ...
Gerüll[e], Gerümpel , scruta, ōrum, n. pl.
Adriatisches Meer , mare Hadriaticum.
Atlantisches Meer , mare Atlanticum.
nordammerikanisch , durch den Genet. * Americae septentrionalis.
Entwick[e]lungsstufe , meine etc., gradus mei et quasi processus (z.B. dicendi).
versproch[e]nermaßen , ut policitus es od. est (wie du od. er versprochen).
Geschwor[e]nengericht , iudicium iuratorum – das G. des Senats, iudicium iurati senatus. – Ist es = Geschworene, s. d.
Friedensvermitt[e]lung , pacificatio; pacis arbitrium. – eine Gesandtschaft zur Fr., legatio pacificatoria. – Friedensvermittler , pacificator pacis auctor. pacis arbiter. reconciliator pacis (zwischen zwei kriegführenden Feinden). – interpres arbiterque concordiae civium. arbiter civilis discordiae ( ...
Mittelländisches Meer , mare internum (medium).
ablassen , I) v. tr.: 1) herauslassen: emittere (z. B. aquam e lacu). – einen Teich a., lacum emittere, educere. – ... ... de pecunia. – II) v. intr. abstehen (von etw.): desistere alqā re ...
... solvere, z. B. a terra, e portu (das Schiff vom Lande lösen; bl. ... ... (herausgehen, z. B. e portu, v. Schiffen). – provehi navi, im Zshg. ... ... . B. in Macedoniam); naves e portu educere. classem deducere (v. Befehlshaber einer Flotte).
V. vag , s. unstet, unbestimmt.
A. Aal , anguilla.
E. Ebbe , marinorum aestuum recessus; aestūs decessus; ... ... (das ebbende Meer). – zur Zeit der E., minuente aestu: E. u. Flut, marinorum aestuum accessus et ... ... Flut, aestus maris accedunt et reciprocant: die E. tritt ein, aestus minuit od. recedit ...
N. Nabe , am Rad, modiolus.
M. machen , I) handeln, wirken, übh. in ... ... facilia. II) hervorbringen: a) übh.: facere. – conficere. efficere (zustande bringen, fertig machen ... ... Gott und der Natur). – mit Geld ist alles zu m., omnia pecuniā effici possunt. – zu etwas (wie) gemacht ...