Online-Bibliothek

certitūdo , inis, f. (certus), die Gewißheit, ... ... . – Impers., die, quo Bedriaci certabatur, Tac.: qua in parte rex pugnae adfuit, ibi aliquamdiu certatum, Sall.: multo mutuoque certatum est sanguine, Vell. – ...

dubitātio , ōnis, f. (dubito), I) der Zweifel ... ... hic locus nihil habet dubitationis, quin etc., Cic.: nulla dubitatio est od. fuit, quin etc., Cic. u. Liv.: nisi forte tanta ubertas et ...

astrictus (adstrictus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Cels.: alios astricta, alios resoluta alvus exercet, Cels.: quibus in adulescentia (alvus) fuit astricta (verstopft, verhalten), saepe in senectute solvitur; melior est autem in ...

fēlīcitās , ātis, f. (felix), I) die Fruchtbarkeit ... ... .: pari felicitate in ea re usus, Nep.: felicitatem fortiter ferre, Quint.: felix fuit, si potest ulla in scelere esse felicitas, Cic.

cōnsessus , ūs, m. (consido), I) abstr., das ... ... , Cic.: senatorum (verächtl.), Cic.: non umquam turpior in ludo talario consessus fuit, Cic. – Insbes., a) bei öffentlichen Spielen (im Theater, ...

ante-venio , vēni, ventum, īre, zuvorkommen, überholen, ... ... insidias hostium, Sall. Iug. 88, 2: im Passiv, quod compluriens usu fuit, omni tempore † anteventum esse e re publica credimus, Cato oratt. fr. ...

con-queror , questus sum, querī, über etw. sich ... ... Liv.: u. nihil ab eo praetermissum est, quod pro re publica conquerendum fuit, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., se ...

cōnsēnsio , ōnis, f. (consentio), die Übereinstimmung, ... ... consensione Italiae, Cic. – m. obj. Genet., tanta universae Galliae consensio fuit libertatis vindicandae et pristinae belli laudis recuperandae, ut etc., Caes. – m ...

diūturnus , a, um (diu), lange dauernd, I) ... ... . dux, ein vieljähriger (dah. erfahrener), Amm.: quae nupsit, non diuturna fuit, fristete ihr Leben (lebte) nicht lange, Ov.: sit nostris diuturnior ...

alacritās , ātis, f. (alacer), die ... ... efferri, Cic.: illam animorum alacritatem continere, Curt.: ingens assensus alacritasque cuncta approbantium fuit, Liv.: quae alacritas civitatis (bei der B.) fuit! Cic. – m. Ang. wozu? durch Genet. ...

clēmentia , ae, f. (clemens), die Milde, Gelindigkeit ... ... minus validos, Plin.: nec dissimilis ibi adversus victos, quam in priores clementia Caesaris fuit, Vell. – tuae clementiae est m. folg. Infin., Fronto. – ...

honōrātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... Cic.: collegae, Liv.: multo illustrior atque honoratior, Nep.: qui apud me honoratior fuit, Cic.: apud plebem, pro qua dimicaverit, nihilo se honoratiorem fore, Liv.: ...

convīctus , ūs, m. (convivo), das Zusammenleben, ... ... die Bewirtung, Lucullus profusae in aedificiis convictibusque et apparatibus luxuriae primus auctor fuit, Vell.: in convictibus et cotidiano sermone, Quint.: suavitas simplicitasque convictus, Plin. ...

commentum , ī, n. (commentus, v. comminiscor), etwas ... ... Liv.: iis commentum placet, Ter.: huius consilii non minus admirabile silentium quam commentum fuit, Iustin.: praemium pro commento (Einfall) non mediocre obtulit, Suet. – ...

accūsātor , ōris, m. (accuso), der Anschuldiger, Beschuldiger, I) im allg., Nep. Lys. 4, 3. ... ... übh., der Ankläger = Tadler, Socrates morum vitiorumque publicorum accusator acerrimus fuit, Lact. 5, 9, 19.

1. contentus , a, um, PAdi. (contendo), angespannt, ... ... eifrig, ad tribunatum contento studio cursuque veniamus, Cic. – in ea ratione fuit contenta magis mens, Lucr. – m. Dat., mens... exsiliis contenta ...

1. afflīctus (adflīctus, arch. affleictus, Corp. inscr. ... ... .: excitare afflictos, Cic.: recreare afflictos animos bonorum, Cic.: afflicti et fracti animi fuit, Cic. – 3) herabgewürdigt, verachtet, verworfen, homo afflictus et ...

experiēns , entis, PAdi. m. Compar. u. Superl ... ... instructiorque discessit, Augustin. conf. 6, 9: iste (in) hāc arte experientior fuit, Isid. 16, 24, 2. – m. Genet., experientissimus belli, ...

belligero , āv ī, ātum, āre (bellum u. ... ... .; vgl. quoniam nobis non solum cum his,... sed etiam cum fortuna belligerandum fuit, Cic. – II) tr. ( wie πολεμέω) bekriegen, feindselig ...

abstinēns , entis, PAdj. m. Compar. u. Superl ... ... , Col.: m. in u. Abl., Iuppiter in una Thetide abstinentior fuit, Lact. – m. Genet., pecuniae, Hor.: neque aliem matrimonii abstinens ...