Parmenio u. Parmeniōn , ōnis, m. (Παρμενίω ... ... , 4. ext. 3. Iustin. 12, 5, 3: Akk. Parmeniona, Curt. 3, 13 (33), 2 u. 5, 6 ...
Parmēnsis , e, s. 2. Parma.
Parmenidēs , is, m. (Παρμενίδης), berühmter griech. Philosoph aus Elea, mit Zeno Haupt der eleatischen Schule, Cic. Acad. 2, 14 u. 129.
Elea , ae, f. (Ελέα), Stadt in ... ... . Castell' a Mare della Bruca), lat. Velia gen., Geburtsort des Parmenides u. Zeno, der Stifter der eleatischen (philos.) Schule, Cic. de ...
perfector , ōris, m. (perficio), der Vollender, Vervollkommner, o Parmeno mi, o mearum voluptatum omnium inventor inceptor perfector, Ter. eun. 1034 sq.: stilus ille tuus, quem tu vere dixisti perfectorem dicendi esse ac magistrum, Cic. de or. ...
opusculum , ī, n. (Demin. v. opus, eris), ein literarisches Werkchen, Cassi Parmensis, Hor.: Sulpitiae, Auson.: istud, Solin.: hoc, Veget. mil.: parvum, Cic.: opuscula minuta, Cic.: opuscula mea, Hor.
discrepātio , ōnis, f. (discrepo), das Nichtübereinstimmen, ... ... consules fuerit, Liv. 10, 18, 7; außerbem Augustin. c. ep. Parmen. 3, 4. § 22 u.a. Eccl.
interfectōriē , Adv. (interfectorius), tödlich, Augustin. c. epist. Parmen. 3. § 14.
2. Parma , ae, f., Stadt im zispadan. Gallien ... ... 39, 55, 6. Mart. 14, 155, 1. – Dav. Parmēnsis , e, parmensisch, subst. = der Parmenser, Hor.: Plur Parmēnsēs, īum, m., die Parmenser, Cic.
ecce , Adv. (st. ence, v. en ... ... ipsum foras exire, Ter.: attat eccum Phidippum et patrem video, Ter.: eccum Parmenonem, da ist ja Parmeno, Ter.: eccum adest, Ter. – apud nos eccilla festinat, Plaut.: ...
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... , ich kenne dich; ach, ich kenne dich besser, Ter.: sicine agis, Parmeno? age, wie kannst du so sprechen? laß das! Ter.: age, ...
pōno , posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ... ... positus, v. Pers., Curt.: haud multum infra magnitudinis tuae fastigium positus (Parmenio), Curt.: artes infra se positae, Hor. – caput suum p. periculo, ...
1. laus , laudis, f., das Lob, ... ... re maximam laudem, Cic. (u. so quantam et quam veram laudem capiet Parmeno! Ter.): loquendi laude carere, Cic.: lande suā non carere (v. ...
co-eo , coiī ( selten coīvī), coitum, coīre (com ... ... populus, Plin. ep. – m. Ang. bei wem? ad Parmenionem, Curt.: placuit occulte interfici ad quod coibatur, Plin. ep. – m ...
ille , illa, illud, Genet. illīus, Dat. illī ... ... Hor. carm. 4, 9, 51; sat. 2, 3, 204. – Parmenides, Xenophanes minus bonis quamquam versibus, sed tamen illis versibus (aber doch in ...
red-eo , iī (selten īvī), itum, īre, I) ... ... .: ex qua regione quinquaginta talenta quotannis redibant, Nep.: ex pecore redeunt ter ducena Parmensi, Mart.: possentne fructus pro impensa ac labore redire, Varro: tribus tantis illi ...
sub-eo , iī, itum, īre, I) unter ... ... m. Acc.: subit animum regis memoria oraculo editae sortis, Curt.: subibat animos Parmenionis quoque fortuna, Curt.: mentem patriae subiit pietatis imago, Verg.: mit folg. ...
īnfrā (statt inferā [sc. parte], v. infer ... ... unter, geringer als, tiefer als, est tibi non infra speciem, Prop.: Parmenio haud multum infra magnitudinis tuae fastigium positus, der nur wenig unter dem Range ...
salūs , ūtis, f. (v. salvus, a, um), ... ... , Mart.: impertit tibi multam salutem, grüßt dich vielmals, Cic.: plurimā salute Parmenonem impertit Gnatho, Ter.: salutem accipere, Auson.: salute datā redditāque ...
2. aditus , ūs, m. (2. adeo), das ... ... in scaenam mimis dare, Val. Max.: aditum ad alqm postulare, Tac.: per Parmenionem aditum regis (zum K.) obtinere, Iustin. – β) das Recht ...
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro