1. com-paro , āvī, ātum, āre, beschaffen, ... ... ., alci quadraginta minas, Plaut.: donum huic dono contra, Plaut.: aquam calidam fesso marito, Tibull.: funestas epulas fratri, Cic.: uniones singulos non singulis auribus, Sen.: ...
īn-ficio , fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas ... ... , erglühen lassen, Claud.: rubor igneus inficit ora, Lucan.: ut virgo deducta marito inficitur teneras, ore rubente, genas, die Wangen der Braut erglühen, Tibull ...
dē-stino , āvī, ātum, āre (*stanāre, abgel. v. ... ... alci filiam suam, Plin. ep.: m. dopp. Acc., alqam forti marito uxorem (als G.), Hor.: im Passiv m. dopp. Nom., ...
humilis , e (humus), niedrig, I) eig.: ... ... . epit.: humillimo loco natus, Aur. Vict.: humillimus de plebe, Liv.: quis apparitor tam humilis etc., Cic. – subst., humilis, is, m., ...
1. concīdo , cīdī, cīsum, ere (con u. caedo ... ... insciis pro noxiis conciduntur, Nep. – als t.t. der Fechtersprache, apparitores cum L. Volteio caede, concide, Cic. Verr. 3, 155 (im ...
2. invīsus , a, um (invideo), I) passiv = ... ... hominibusque invisius animal ullum cogitari potest, Cic. de rep. 2, 48: cuius marito inimicissimus, ipsi invissisimus fuerat, Plin. ep.: homo Labieno invisissimus, Sen. rhet ...
cōnsecro , āvī, ātum, āre (con u. sacer), ... ... suas et ad deos referre auctores, Liv.: honos hominis deorum religione consecratus, Cic.: marito consecratissimo, Corp. inscr. Lat. 6, 3331. – besonders von der ...
aquārius , a, um (aqua), zum Wasser gehörig, Wasser-, ... ... der Röhrenmeister, d.i. einer von den öffentlichen Dienern (apparitores), die als Unterbeamte des Ädilis, später des curator a quarum alles ...
succumbo , cubuī, cubitum, ere, (sub ... ... Menschen u. Tiere, virgines ut succumberent, quibus vellent, Varro: succ. tali marito, Claud. or. fr.: cuivis, Catull.: succubuit famae victa puella metu, Ov.: gallina marito succumbit, Mart. – dah. succ. alci = jmds. (eines ...
īnsidior , ātus sum, ārī (insidiae), I) im ... ... (auf etw.), m. Dat., Piraeo (gegen den P.), Nep.: somno maritorum, Cic.: tempori od. temporibus, Liv. u. Vell.: absol ...
nōbilito , āvī, ātum, āre (nobilis), bekanntmachen, I ... ... Vell. 2, 96, 1: quae nobilitatos (mit den höchsten Staatswürden bekleidete) maritos non habuerant, ne innobilitatae remanerent, Lampr. Heliog. 4, 3. – 2 ...
dē-dīgnor , ātus sum, ārī, als unwürdig abschlagen, verschmähen ... ... – mit dopp. Acc., Philippum patrem (als V.), Curt.: Nomades maritos (als G.), Verg.: me nec comitem (als B.) nec ...
cōn-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) = συγγράφω, ... ... sei usw., Suet. Claud. 38, 1: omni personae quam dotem suscepisse cum marito conscribitur, wird niedergeschrieben, Cod. Iust. 5, 15, 3. – ...
tripudium , iī, n. (ter u. pes), I) ... ... u. Serv. Verg. ecl. 8, 30 dicitur etiam ideo a novo marito nuces spargi debere, quod proiectae in terram tripudium solistimum faciant, quod auspicium ad ...
corruptor , ōris, m. (corrumpo), der Verderber, ... ... potest, qui etc., Cic.: in corruptorem (Verführer = Ehebrecher) vel iustior (marito potestas est), Hor.: corruptor insidiatur nuptae, Plin. – / Altlat. ...
dī-gredior , gressus sum, gredī (dis u. gradior), ... ... u. bl. viā, Liv.: domo, Sall.: finibus, castris, Vell.: a marito, sich trennen, Suet.: per aëra, Ov.: sol digreditur ad austrum, ...
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. coniungo), verbunden, 1) ... ... 8, 32: übtr., v. Weinstock, si forte eadem est ulmo coniuncta marito, Catull. 62, 54.