caelestis (coelestis), e, Adi. m. Compar. u. ... ... auguria (wenn es donnert u. blitzt), Paul. ex Fest.: prope cael. clamor, des Himmels gewaltige Stimme, Cic.: fragor, Donner, Quint.: ignis ...
cubiculum , ī, n. (cubo; vgl. Varro LL. ... ... recipere in cubiculum, Liv.: recumbere in cubiculo, Cic.: redire in cubiculum, Suet.: clamore ancillarum revocari in cubiculum, Val. Max.: his (viris) circumdatus in cubiculo ...
cōnsector , ātus sum, ārī (Frequ. v. consequor), ... ... , hos consectari (v. Amor), Plaut.: alqm stricto gladio, Iustin.: alqm clamoribus et conviciis et sibilis, Cic.: u. passiv, meam novercam consectari ...
... non posse, Caes.: Romam se ire magno clamore significabant, Liv. – c) m. folg. ut u. ... ... significare inter se et colloqui coeperunt, Cic.: maxima natu pars significat, Ov.: clamore per agros significant, Caes. – II) insbes.: A) Zukünftiges ...
discursus , ūs, m. (discurro), I) das Auseinanderlaufen ... ... disc. militum, Liv. 25, 25. § 5 u. 8: magno clamore discursuque fugae se mandant, Hirt. b. G. 8, 29, 2. ...
2. cōn-sterno , āvi, ātum, āre (vgl. ahd. ... ... machen, stutzig machen, haec velut procella partim vulneribus missilium undique coniectorum, partim clamoribus dissonis ita consternavit equos, ut etc., Liv. – bes. im Passiv, ...
congruēns , entis, PAdi., bei Spät. auch m. Compar. ... ... vocum moderatione concors tamen efficitur et congruens, Cic. de rep. 2, 69: clamor c., einstimmiges (Ggstz. voces dissonae), Liv. 30, 34, 1: ...
com-misceo , miscuī, mixtum u. mīstum, ēre, ... ... Cic.: gemitu commixta querela, Lucr.: c. utrasque partes in computatione, ICt.: commixtus clamor, verworrenes, Verg. – II) prägn.: 1) vermischend beifügen, ...
īn-solitus , a, um, I) aktiv = einer Sache ... ... Sall.: genus pugnae, Curt.: victoria, Cic.: dentium stridor, Cels.: immodicus insolitusque clamor, Plin. ep.: priscum aliquod aut insolitum verbum, Cic.: m. Dat ...
ex-suscito , āvī, ātum, āre, I) emporheben, ... ... .: quae cura etiam exsuscitat animos, Cic.: cum sermone animum eius retinet aut exsuscitat clamore, Cornif. rhet.: auditoris animus aut renovatur ad ea, quae restant, aut ...
con-terreo , terruī, territum, ēre, in Schrecken jagen, ... ... barbarorum, Liv.: c. latratu advenientem (v. Hunde), Col.: alqm seditioso clamore, Liv.: c. loquacitatem alcis vultu ipso aspectuque, Cic. – im Partiz ...
per-strepo , uī, ere, I) intr. sehr lärmen, ... ... M. Caes. 4, 5. p. 68, 22 N.: Passiv, frequenti clamore ianuae nostrae perstrepi, Apul. met. 3, 1. – B) mit ...
circum-fero , tulī, lātum, ferre, rings herumtragen, ... ... dorthin wenden (vgl. no. β, αα), Curt. 6, 1, 4: clamor circumlatus, d. rings ertönende, Liv. – filium suis manibus, Quint.: ...
1. concitātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... et concitatā voce (Ggstz. summissā et contractā voce), Quint. – accidens concitatior clamor, Liv. – II) innerlich aufgeregt, a) gemütlich, ...
Philoctēta u. Philoctētēs , ae, Akk. am, Vok. a, Abl. ā, m. (Φι ... ... Philoctētaeus , a, um, philoktetäisch, des Philoktetes, clamor, Cic. de fin. 2, 94.
pedisequus (altlat. pedisecus), a, um (*peda = griech ... ... , Cic.: divitiae, quae virtutis pedisequae sint, Cornif. rhet. – übtr., clamore pedisequorum nostrorum, unseres Nachtrabs unter dem Pöbel, Cic. ad Att. 2 ...
mellifluus , a, um (mel u. fluo), honigfließend, ... ... inc. bei Augustin. de musica 3: cantilena, Chalcid. Tim. 95: clamores, Cassiod. var. 1, 31, 4: m. oratio, Mythogr. Lat. ...
per-horrēsco , horruī, ere, ganz rauh werden, I) ... ... . – B) übtr., durch u. durch erbeben, -erzittern, clamore perhorruit Aetne, Ov. met. 13, 877.
inter-misceo , miscuī, mixtum, ēre, dazwischen-, untermischen, ... ... 95: patriis petita verba foris, Hor. sat. 1, 10, 29: cum clamor esset intermixtus gemitu, Auct. b. Hisp. 31, 6. – b) ...
circum-strepo , strepuī, strepitum, ere, I) etw. ... ... circumstrepunt, Dict. 5, 14: fenestrae canticis circumstrepitae, Apul. apol. 75: legatus clamore seditiosorum circumstrepitur, wird umtobt, Tac. hist. 2, 44. – ...
Buchempfehlung
Pan Tadeusz erzählt die Geschichte des Dorfes Soplicowo im 1811 zwischen Russland, Preußen und Österreich geteilten Polen. Im Streit um ein Schloß verfeinden sich zwei Adelsgeschlechter und Pan Tadeusz verliebt sich in Zosia. Das Nationalepos von Pan Tadeusz ist Pflichtlektüre in Polens Schulen und gilt nach der Bibel noch heute als meistgelesenes Buch.
266 Seiten, 14.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro