incommodum , ī, n., s. in-commodusno. II.
Commolenda , ae, f. (commolo), s. Adolenda.
accommodātē , Adv. m. Compar. u. Superl. (accommodatus), angemessen, passend, entsprechend, gemäß, ... ... Cic.: dicere quam maxime ad veritatem acc., Cic.: definire ad commune iudicium accommodatius, Cic.: ad naturam accommodatissime vivere, Cic.
per-commodus , a, um, sehr bequem, m. Dat. (für), ipsis castris percommodum fuit, Liv. 22, 43. § 11. – percommodum est (es ist ganz zweckmäßig) m. Infin., Veget. mil. 1 ...
com-mortālis , e, sterblich, Col. 3, 20, 4.
Commodiānus , a, um, s. 2. Commodus.
Comolodūnum , s. Camulodūnum.
... . 8, 21: quo sermone eius commonefactus, ibid. 9, 40: nocturni commonefactus oraculi, ibid. 11, 13 ... ... . – m. Infin., simul commonefecit... sanxisse Augustum, Tac. ann. 6, 12. – b) ... ... de (in betreff) u. Abl., de illis extraordinariis hoc unum commonefaciam, Sen. ep. 21, 11. ...
... puppes ad magnitudinem fluctuum tempestatumque accommodatae, Caes.: responsum ad suam rem accommodatum, Cic.: oratio perpetua ad persuadendum accommodata, Cic.: locus est ipse ... ... tempora demetendis frugibus aut percipiendis accommodata, Cic.: lex alci accommodata atque utilis, Cic.: si id... accommodatum naturae sit an alienum, ...
incommoditās , ātis, f. (incommodus), a) das Unbequeme, Unangenehme, Ungelegene, Unleidliche, Ungünstige, ... ... Pers., inc. alienati illius animi, Cic.: temporis, Liv.: incommoditate abstinere, Unhöflichkeit, Plaut. – Plur. b. Plaut. aul ...
accommodātio , ōnis, f. (accommodo), das Anpassen, I) die passende Einrichtung nach etwas, alcis rei ad alqd, Cornif. rhet. 1, 3. Cic. de inv. 1, 9. – II) übtr., das ...
perincommodē , Adv. (perincommodus), sehr ungelegen, sed accĭdit p. (der Unstern wollte), quod eum nusquam vidisti, Cic. ad Att. 1, 17, 2.
commodulātio , ōnis, f. (com u. modulatio), das zusammenstimmende Verhältnis, die Zusammenstimmung, Vitr. 3, 1. § 1.
accommodātor , ōris, m., ein Handwerker, dessen Geschäft unbekannt ist, Corp. inscr. Lat. 6, 9105.
commonitōrius , a, um (commoneo), zur Erinnerung jmds. dienlich, Cod. Iust. 4, 3, 1. § 3. – subst., commonitōrium, ī, n., die Weisung, wonach man sich zu richten hat, die ...
per-incommodus , a, um, sehr unbequem, sehr ungelegen, quae nihil admodum Romanis, eadem perincommoda regiis erant, Liv. 37, 41, 3.
commōtiuncula , ae, f. (Demin. v. commotio), die kleine Unpäßlichkeit, Cic. ad Att. 12, 11 extr.
in-commōbilitās , ātis, f. (in u. commobilis), die Unbeweglichkeit, Unempfindlichkeit, als Übersetzung des griech. ἀοργησία, Apul. de dogm. Plat. 2, 4.
accommodātīvus , a, um (accommodo), dem Sinne angepaßt; Prisc. 14, 25.
cōmoediographus , ī, m. (κωμῳδιογράφος), der Komödienschreiber (Ggstz. tragoediographus), Prob. cathol. 38, 17. Victorin. expl ...
Buchempfehlung
1587 erscheint anonym im Verlag des Frankfurter Druckers Johann Spies die Geschichte von Johann Georg Faust, die die Hauptquelle der späteren Faustdichtung werden wird.
94 Seiten, 6.80 Euro