... . cum u. Abl., sidera cum eius ipsius (caeli) motu congruere, mit dessen eigener Bewegung ... ... factā (bei angestelltem Verhör) dicta cum factis congruerent, Liv.: verb. vehementer congruere et cohaerere cum causa, Cic. – m. Dat., oratio ita scripta, ut deorum videretur congruere sententiae, Nep.: ubi responsa haruspicum insidenti iam animo tacitae religioni ...
concorditer , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... ), einträchtig, harmonierend, aeternum serere diem c., Enn. fr.: c. congruere inter se, Plaut.: c. et amore mutuo vivere cum alqa, Suet. ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... compescere mores rabidos, Ov.: pars una philosophiae, quā mores conformari putantur, Cic.: congruere cum alcis moribus et natura, Cic.: hoc vitā et moribus comprobare, Cic.: ...
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... , conectere cum alqo u. dgl., w. s. – sentire, consentire, congruere cum alqo u. dgl., w. s. – distractum esse, dissidere, ...
rēs , reī, f. (altind. ras, Gut, Besitz ... ... Cic.: hos deos non re, sed opinione esse, Cic.: nominibus differre, re congruere, Cic.: eum tametsi verbo non audeat, tamen re ipsā de maleficio confiteri, ...
cūro (altlat. coiro u. coero), āvī, ātum, ... ... gew. im Acc. u. Infin. Pass., neque vero haec inter se congruere possent, ut natura et procreari vellet et diligi procreatos non curaret, Cic. ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... in quo scelere etiam cum multae causae convenisse unum in locum atque inter se congruere videntur, tamen non temere creditur, Cic. Rosc. Am. 62. – ...
iubeo , iussī, iussum, ēre (zu Ϝjeudh, schütteln, ... ... iubent anatinam parari, Petron. 56, 3: medicus dolori adhiberi iussit quod in tempore congruere videbatur, Augustin. epist. 138, 3: videlicet illi aetati iam non hoc ...
deceo , uī, ēre ( zu decor, decus), zieren, ... ... oratt. p. 159, 13 N.: nam convenire et decere et aptum esse et congruere Graeci ἡρμόσθαι appellant), m. Ang. wen (wem)? ...
... causae convenisse unum in locum atque inter se congruere videntur, Cic.: quae (bellum intestinum et externum) si in unum conveniant ... ... p. 159, 13 N. nam convenire et decere et aptum esse et congruere Graeci ἡρμόσθαι appellant), α) m. Subj. -Nom.: mores conveniunt, ...
co-haereo , haesī, haesum, ēre, zusammenhangen, ... ... cohaereat cum narratione, Cornif. rhet.: si (illa, quae prima dicuntur) vehementer velis congruere et cohaerere cum causa, Cic.: collocabuntur igitur verba, ut inter se aptissime ...
dis-sideo , sēdī, ēre (dis u. sedeo), eig ... ... Neigung nicht übereinstimmen, im Widerspruch stehen, anders denken (Ggstz. congruere), inter se, Cic.: ab alqo, Cic.: ab alqo animo et voluntate, ...