scordiscārius , iī, m. (scordiscus), der Verfertiger lederner Sättel, Hieron. epist. 51, 5 (wo bis jetzt falsch sordiscarius od. scortisarius).
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... zB. in Maevia Galla nupta, Macr. sat. 2, 2, 6: in scortis, Ps. Quint. decl. 377 in. – c) übtr., als nachaug ...
ex-igo , ēgī, āctum, ere (ex u. ago), ... ... aetatem, Plaut.: totam aetatem in armis, Sen.: vitam in peregrinatione, Sen.: omnibus scortis abiectiorem et obsceniorem vitam, Val. Max.: senectutem Cypri profugus exegit, Val. ...
ab-sūmo , sūmpsī, (sūmsī), sūmptum, ere, ganz hinwegnehmen ... ... (sich abnutzt), Liv. – pecuniam libidine aut aleā, Sen.: pecuniam in scortis, P. Afr. b. Gell., od. in emptionem mercium, ...
pūrgāmentum , ī, n. (purgo), I) der Unrat ... ... – 2) der Abgang, Abfall in der Landwirtschaft, purgamenta cortis (= cohortis), Colum. 2, 14, 6: salsamentorum purgamenta, Colum. 8, ...