Online-Bibliothek

prae-iuvo , iūvī, āre, vorher unterstützen, et credebatur affectam eius fidem praeiuvisse, dem wankenden Kredite noch vor dem Falle aufgeholfen habe, Tac. hist. 3, 65 Nipp. mit cod. Med. (Halm u. Heräus parce iuvisse).

... nondum perfecta est, Liv.: credite mihi, non est turpe misereri, Sen. rhet.: so auch iurato mihi crede, Cic.: crede experto, Sil.: experto credite, Verg. u. Ov.: crede fidei meae, Sen. rhet. ... ... Rufe, mihi frustra ac nequicquam credite amice, Catull. 77, 1 (al. credite amico). – β) ...

a-scīsco (ad-scīsco), ascīvī, ascītum, ere (2. ascio ... ... , um, hergeholt, fremd, genitos esse vos mihi, non ascitos milites credite, Curt.: lepos ascitus, angebildeter (Ggstz. lepos nativus), Nep. – ...

ex-perior , pertus sum, īrī (vgl. perītus, perīculum, ... ... discendo cognovi, Cic.: ut frequenter experti sumus, Quint.: crede experto, Sil.: experto credite, Verg. u. Ov.: si iuvat expertis credere, Ov.: experti scire ...

dēfīnītē , Adv. m. Superl. (definitus), abgegrenzt ... ... Gellia et Cornelia, quae definite potestatem Pompeio civitatem donandi dederat, Cic.: Superl., definitissime credite, Ps. Augustin. serm. app. 77, 4.

nēquīquam (nicht nequicquam, nequidquam), Adv. (ne u. ... ... fatigatus, Liv.: mit frustra verb., Rufe, mihi frustra ac nequ. credite amico, Catull. 77, 1: asynd., nequiquam frustra timorem illum satis ...