in-crūsto , āvī, ātum, āre, I) mit einer ... ... Varro r. r. 3, 14, 1: totam maceriam lapide aut tectorio intrinsecus, ibid. 3, 15, 1: materia incrustatur alumine, Iustin. 36, 3, 7 ...
suāvitās , ātis, f. (suavis), die Lieblichkeit, Annehmlichkeit ... ... , Sen. rhet.: – Plur., suavitates, angenehme Genüsse, Cic.: mortiferae libidinum suavitates, Lact.: suavitates variarum voluptatum, Lact.: multas odorum suavitates spargere, Ambros. ...
dēcoctio , ōnis, f. (decoquo), I) die Abkochung ... ... : palmularum Thebaicarum, Cael. Aur. chron. 2, 7, 104: eiusdem hibisci, ibid. 5, 1, 12: harum (herbarum) decoctio potui data, Ps. Apul ...
bifurcus , a, um (bis u. furca), zweizackig, ... ... . samartia (w. s.), Gromat. vet.: ders. bifurtius terminus, ibid. – subst., bifurcum, ī, n., der Punkt, wo sich ...
dapsilis , e (δαψιλής), ... ... 167: sumptus, Plaut. most. 982: lubentiae, Plaut. Pseud. 396: corollae, ibid. 1266: cena, Titin. com. 136: proventus, Col. 4, 27, ...
mōtōrius , a, um (motor), voll Bewegung, voll Handlung, ... ... Ggstz. statarius), agendi modus, Donat. Ter. Andr. prol. 24: character, ibid.: comoedia, das Intrigenstück der Alten, voll verwickelter Handlung (Ggstz. c. ...
ex-saturo , āvī, ātum, āre, ersättigen, vollauf sättigen, ... ... Ov. met. 5, 19. – quae edi, quaeque exsaturata (gestillte) libido hausit, Poëta b. Cic. Tusc. 5, 101. – II) ...
fricātio , ōnis, f. (frico), das Reiben, Abreiben ... ... , Cael. Aur. de morb. chron. 1, 3, 59: fricationem adhibere, ibid. 3, 7, 92 u. 95: Plur., certo numero uti fricationum ...
pūrifico , āvī, ātum, āre (purus u. facio), ... ... religios reinigen, entsühnen, quod ille infamavit tu purifica, Lampr.: tamquam libidines intra pectus inclusas ulli amnes abluant aut ulla maria purificent, Lact.: p. ...
arrēctus , a, um, PAdi. m. ... ... 2: aures, Pelag. vet. 12. p. 55: oculis est arrectis, ibid. 29. p. 99: oculos habet arrectiores, ibid. 12. p. 55. – dah. v. Örtl., steil ...
perlātor , ōris, m. (perfero), der Überbringer, ... ... epist. 5, 28: epistulae tuae, Augustin. epist. 262, 5: libri, ibid. 222, 3: perlatore (fascis epistularum) capto, Amm. 21, 16, ...
verbālis , e (verbum), I) zum Worte gehörig, Wort-, ... ... Fulg. myth. 1. praef. p. 18 M.: undae mulierum, Wortschwall, ibid. p. 23. – II) insbes., zum Zeitworte ( ...
... , 32: quantacumque stellarum radiatio, Firm. math. 1, 4; vgl. ibid. 2, 22. no. 2; 5, 3. no. 1. – ... ... lascivae Veneris (stellae) radiationes, Firm. math. 1, 1: lunae radiationes, ibid. 5, 3, 1.
spectrum , ī, n. (specio) =εἴδωλον, eine Erscheinung in der Vorstellung, der Schemen, ... ... des Philosophen Katius, Cic. ep. 15, 16, 1 u. Cass. ibid. 15, 19, 1.
pūrgāmen , inis, n. (purgo), I) der Unrat ... ... Tempel der Vesta geschafft wird, Ov. fast. 6, 713; vgl. ibid. 227. – II) das Reinigungs-, Sühnmittel, mali, Ov ...
exsectio , ōnis, f. (exseco), I) das Ausschneiden, Abschneiden, fundi, Cic. Clu. 180: linguae, ibid. 191. – Plur., exsectiones mammarum, Arnob. 5, 14. – ...
1. agitātus , a, um, PAdj. m. Compar. ... ... . 11, 3, 184: omnia agitatiora, alle die lebhafteren Rollen, Quint. ibid. § 178: agitatiorem mihi animum esse credebam, Sen. ep. 108, 22 ...
prīvātio , ōnis, f. (privo), die Befreiung, ... ... von etwas, doloris, Cic. de fin. 2, 28: doloris omnis, ibid. 1, 37 u. 38: privatio detractioque omnis doloris, Gell. 2 ...
imperītē , Adv. (imperitus), ungeschickt, einfältig, nec imp., Cic.: imperite absurdeque fictum, Cic.: pauca ex Gorgia Platonis imp. excerpta, Quint ... ... etc., Cic. Balb. 20: cum est illud imperitissime dictum de populis fundis, ibid. 27.
Īmachara , ae, f., Stadt auf der Ostseite ... ... Imachara, Leontes Imach., Cic. Verr. 5, 15: Imach. ager, ibid. 3, 47. – Plur. subst., Īmacharēnsēs (Īmacar.), die Einw. von Imachara, die Imacharenser, ibid. 3, 100.
Buchempfehlung
Grabbe zeigt Hannibal nicht als großen Helden, der im sinnhaften Verlauf der Geschichte eine höhere Bestimmung erfüllt, sondern als einfachen Menschen, der Gegenstand der Geschehnisse ist und ihnen schließlich zum Opfer fällt. »Der Dichter ist vorzugsweise verpflichtet, den wahren Geist der Geschichte zu enträtseln. Solange er diesen nicht verletzt, kommt es bei ihm auf eine wörtliche historische Treue nicht an.« C.D.G.
68 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro