īrātus , a, um (ira), erzürnt, zornig ... ... iratissimus alci, Cic. – num quid iratus es mihi propter has res? Plaut.: ob eam rem iratus gnatus est, Ter.: consules ob ea irati senatui, Liv.: quam iratus (homo) de iudicio et de vilico! Cic. – ...
... unbesorgt, Ter.: homo quietissimus, Cic.: meminero, de istoc quietus esto, sei ruhig, ereifere dich nicht. Plaut. – v. Gemüte ... ... , Cic.: animus quietus et in tranquilla statione collocatus (Ggstz. an. iratus), Sen.: casum quieto et aequo animo ferre, ...
... curavi, ne quis metueret, Cic.: amari iucundum est, si curetur, ne quid insit amari, Cornif. rhet.: praetor curavit, ... ... , quos attentarit, Phaedr. 5, 2, 6: curabo, iam tibi Iovis iratus sit, Petron. 58, 2: u. so Petr. ... ... (daß) u. Indikativ, nam quod strabonus est, non curo, Petron. 68, 8. – ι ...
... Phaëthon, Ov.: Lygdamus hic situs est, Tibull.: Antronia... hic sita est, Corp. inscr. Lat ... ... erant, Sall.: in te spes nobis omnis sita est, Ter.: quantum est situm in nobis, soviel an ... ... 2, 6 G.) – / vulg. setu est = situs est, Corp. inscr. Lat. ...
mīro , āvī, āre = miror, Pompon. com. 108. Varro ... ... , Greg. Tur. hist. Franc. 2, 22 u. 3, 24: est mirata, Greg. Tur. de glor. conf. 15: miratus, Iuvenc. 3, 58.
... sanguinem, Cic. u.a.: cruorem, Ov.: hauriendus aut dandus est sanguis, wir müffen (fremdes) Blut vergießen oder (eigenes) lassen, ... ... 267: Perf. hausus sum als Depon., foramen quo Ditem patrem... fama est lucem hausum (esse), Solin. 5, 15.
... . Suet. – Partiz. Perf. peieratus = durch Meineid verletzt, ius, falscher Eid, Hor. carm ... ... 77. – γ) Form periuro, non enim falsum iurare ›periurare‹ est, sed quod ›ex animi tui sententia iuraris‹, Cic. de off. ...
... . ad Marc. 22, 4; vgl. iratus. – m. pro u. Abl., irascuntur boni viri pro ... ... m. allg. Acc., idne (deswegen) irascimini, si quis superbior est quam nos, Cato origg. 5. fr. 7: nihil ... ... . im Passiv, in hac materia diutius laborandum est, ut factum credatur, quam ut irascatur, M. ...