pēnīnsula , ae, f., s. paenīnsula.
paenīnsula (pēninsula), ae, f. (paene u. insula), die Halbinsel, Liv. 26, 42, 8. Plin. 3. 95. – Nicht zsgzg. Nbf. paeneinsula od. getrennt paene insula, Catull. 31, 1 H. u. ...
modus , ī, m. (verwandt mit meditor), das absolute ... ... wie Gl., Plin.: torrentis modo, Plin.: in vaticinantis modum, Liv.: in peninsulae modum circumlui (mari), Liv.: in picturae modum variata circumlitio, Sen.: perire ...
ē-vādo , vāsī, vāsum, ere, herausgehen, I) ... ... insidiis, Cic.: pugnae, Verg.: inter stationes, Liv.: in terram, Liv.: in peninsulam Pharon, Flor.: primo Praeneste, inde Neapolim, Suet. – absol., abiit ...
occurro , currī, cursum, ere (ob u. curro), I ... ... in schräger Richtung quervor liegend vor P., Plin.: quem locum occurrens Terinaeus sinus peninsulam efficit, Plin.: abruptā quā plurimus arce Cithaeron occurrit caelo, Stat., – B ...