Online-Bibliothek

lūctuōsē , Adv. (luctuosus), kläglich, jammervoll, canere ... ... proeliorum ita luct. finitis, Amm. 31, 8, 1: imperatores vestri luctuosius nobis quoque quam vobis perierunt, Liv. 28, 39, 6.

indecōrē , Adv. (indecorus), a) übel lassend, unschön, häßlich, prominere, Cels.: insignia proicere, Curt. – Compar., sententiae non ... ... unanständig, unschicklich, ne quid ind. effeminateve faciat, Cic.: fit contra quoque frequenter non ind., Quint.

cōn-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) = συγγράφω, ... ... Schrift aufzeichnen über usw. = schreiben über usw., de Antonio quoque Balbus ad me cum Oppio conscripsit, Cic. ep.: de quibus (viris) ...

prae-cipio , cēpī, ceptum, ere (prae u. capio), ... ... 1, 63: flumina fluere praecepit, Lact. 2, 5, 1: Vergilius errantium quoque siderum rationem ediscendam praecipit, Plin. 18, 209 (vgl. 23, 105 ...

praeter-eo , īvī u. öfter iī, itum, īre, ... ... gehen leer aus, Caes.: filium fratris (im Testamente), Cic.: me quoque Romani praeteriere patres, Ov. – c) entgehen, nescis quid mali ...

inter-dīco , dīxī, dictum, ere, I) untersagen, verbieten ... ... Zshg. absol.: interdixit hariolus, haruspex vetuit, Ter. Phorm. 708: ad scaenicas quoque et gladiatorias operas et equitibus Romanis aliquando usus est, verum priusquam senatus consulto ...

prōvincia , ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja ... ... cum ambo consules Apuliam provinciam obtinerent, Liv.: Sicinio Volsci, Aquilio Hernici (nam hi quoque in armis erant) provincia evenit, Liv. – v. Kommando über die ...

per-suādeo , suāsī, suāsum, ēre, eig. mit Erfolg raten ... ... huic persuadet, petat etc., Sall.: ei persuadet tyrannidis finem facere, Nep.: hoc quoque quaerentibus remittamus, quis Romanis primus persuaserit navem conscendere, Sen. – mit ...

salūtāris , e (salus), zum Wohlsein-, Wohle-, Heile gehörig, ... ... eorum s. est, Plin.: herba Britannica non nervis modo salataris, sed contra anguinas quoque et contra serpentes, Plin.: quod (vinum) salutare contra pestilentiam sit, Pallad. ...

ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), ... ... Abl.: puto te in hoc aut risisse aut ingemuisse, Cic.: in quo tu quoque ingemiscis, Cic.: una illa in re servitutis oblita civitas ingemuit, Cic. – ...

com-memoro , āvī, ātum, āre, etw. »sich oder ... ... , 1. – m. folg. indir. Fragesatz, exercendae memoriae gratiā, quid quoque die dixerim, audierim, egerim, commemoro vesperi, Cic. de sen. 38. ...

persevēro , āvi, ātum, āre, I) intr. bei etw. ... ... perseveravi, Cic. ad Att. 9, 19, 4: perseverare coepit, ut eo quoque regno decederet, Auct. b. Alex. 35, 2.

moderātio , ōnis, f. (moderor), das ... ... a) die Mäßigung, Behutsamkeit, habita eadem moderatio, quae hic quoque necessaria est, Cels.: moderatio in cibo quoque adhibenda est, Cels. – b) das rechte Maß, ...

re-quiēsco , quiēvī, quiētum, ere, ruhen, ausruhen, rasten ... ... , 4: rapidos etiam requiescunt flumina cursus, Ps. Verg. Cir. 232: sol quoque perpetuos meminit requiescere cursus, Calvus fr. 13 M. (b. Serv. ...

prōspecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. prospicio), ... ... .: exsilium, Cic. – 2) Jmd. erwarten, bevorstehen, te quoque fata prospectant paria, Verg. Aen. 10, 741. – 3) in ...

affīnitās , ātis, f. (affinis), I) die Nachbarschaft ... ... affinitatibus, deinde amicitiis etc., Cic.: neque hospitia modo cum primoribus eorum, sed affinitates quoque iungebat, Liv.: haec iungebant affinitates, Val. Max. – meton., die ...

scīscitor , ātus sum, ārī (scisco), I) etw. ... ... sententiam, Cic. – c) m. de u. Abl.: de uno quoque nostrûm sciscitantur omnes, Cic.: sc. de victoria, Cic. – d) alqm ...

prae-sāgio , īvī u. iī, īre, I) ... ... in futurum praesagiri potest, Cels.: m. Acc. u. Infin., id quoque praesagit (auch deutet schon das darauf), mortalem vivere mentem, Lucr. 3 ...

cunctātio , ōnis, f. (cunctor), das Zögern ... ... adsit, cunctatio absit, Cic.: sum et ipse in edendo haesitator; tu tamen meam quoque cunctationem tarditatemque vicisti, Plin. ep.: habes cunctationis meae causas, Plin. ep.: ...

1. appositus (adp.), a, um, PAdi. m. ... ... et propinquum, liegt ihm nahe, Cic. de inv. 2, 165: iudicis quoque noscenda natura est, iuri magis an aequo sit appositus, ob er sich ...