acīdia , ae, f., s. acēdia.
absīda , ae, f., s. apsis /.
acrōma , s. acroāma,.
ab-bīto , ere, s. ābīto.
acīsco , s. acēsco.
acipes , s. agipēs.
Adeōna , ae, f. s. Abeōna.
accado , s. 1. ac-cido /.
Actius , a, um, s. Actium.
aculos , s. acylos.
Acylla , s. Acilla.
Adamus , s. Adam.
acsula , s. axula.
... u. Quint. (vgl. no. II, c, γ). – γ) mit dem Urteil etw. so u. ... ... Suet. u. Quint. – nomen, cognomentum, s.d. – morem a maioribus, Cic.: salutem ab alqo, ...
... Iugurtham accensa, die Begeisterung der N. für J., Sall. – c) vermehren, steigern, noch mehr nähren, ... ... venti accensa esset, Liv.: acetum accenditur pipere, wird brennender, d.i. stärker, Plin. – bes. Leidenschaften usw. (Ggstz. ...
... α) einen Gläubiger abfertigen, befriedigen, bezahlen (s. Lorenz Plaut. most. 637), alqm, Plaut. u. Ter ... ... kurze Notiz geben, damit abfertigen, Solin. 2, 11. – γ) eine Frage lösen, scripturarum ...
... acerbus, bitterer Tadler, Bekrittler, Hor.: acerbos e Zenonis schola exire, Sauertöpfe, Cic. – b) v. Lebl ... ... .: acerbissima tributa, Cic.: acerbissimae impiorum poenae, Cic. – β) v.d. Rede, bitter, hart, kränkend, gehässig, ... ... facetiae, Tac.: acerbissimum acclamationum genus, Suet. – γ) v. Zuständen, herb, bitter, empfindlich ...
... 69. p. 245 ed. Orell. – c) entführend, raubend fortschleppen, wegführen, entführen, rauben, ... ... parvolam hinc, Ter.: ex eo loco virginem, Cic.: parvolam (puellam) e Sunio, ex Attica hinc, Ter.: filios e complexu parentum, Cic.: ...
... ab-rumpo , rūpī, ruptum, ere, I) abreißen = losreißen, ramos, Ov.: caudam equi, Frontin.: ... ... unvermutet abbrechen = aufgeben, abschneiden, unterbrechen, stören, verscheuchen (s. Ladew. Verg. georg. 3, 530), vitam, Verg.: vitam ...
... Cod. Theod.: poet., magicas accingier artes, in bezug auf m.K., d.i. mit m.K., Verg. – β) zu etwas ... ... Liv.: accingi ad consulatum, sich ans K. machen (= danach streben), Liv.: ad spem vel ...