annīsus (adnīsus), Abl. ū, m. (annitor), das Bemühen, Symm. ep. 5, 74.
annīxus , s. annīsus.
anīsum , ī, n. (ἄνισον), ... ... ī, n., Cato r.r. 121. Marc. Emp. 26 u. anīsus , ī, m., Th. Prisc. de diaeta 10.
an-nītor (ad-nītor), nīxus (nīsus) sum, nītī, ... ... Präs. adnitier, Plaut. Amph. prol. 13. – Über die Partizz. annisus u. annixus s. Neue-Wagener Formenl. 3 Bd. 3. ...