fēmineus , a, um (femina), weiblich, Weiber-, Frauen-, ... ... iactus, Ov.: vox, voces, Ov.: nubes (der Venus), Verg.: clamor, plangores, ululatus, Verg.: ploratus questusque, Apul. – b) objekt.: ...
cōnfūsus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... u. Val. Max.: os, verworrene (undeutliche) Aussprache, Plin. ep.: clamor, Liv.: homines inconditis vocibus inchoatum quiddam et confusum sonantes, Cic.: c. ...
imāginor , ātus sum, ārī (imago), sich etwas in ein ... ... folg. indir. Fragesatz, imaginor enim, qui concursus, quae admiratio te, qui clamor, quod etiam silentium te maneat, Plin. ep.: imaginare tecum, quantus ille ...
circum-ago , ēgī, āctum, ere, I) im Kreise-, ... ... navem in proram, Plin.: hastas in venientem ex transverso hostem, Liv.: corpora unde clamor acciderat, dahin, von wo usw., Tac.: se ad dissonos clamores, ...
continuus , a, um (contineo), zusammenhaftend, -hängend, ... ... .: obsidio, oppugnatio, Liv.: labor, Quint. u.a.: fragor, Curt.: clamor, Cornif. rhet.: incommoda, Caes.: sterilitates, Plin. ep.: c. vitia ...
caelestis (coelestis), e, Adi. m. Compar. u. ... ... auguria (wenn es donnert u. blitzt), Paul. ex Fest.: prope cael. clamor, des Himmels gewaltige Stimme, Cic.: fragor, Donner, Quint.: ignis ...
admīrātio , ōnis, f. (admiror), das Anwundern, a) ... ... .: admiratio orta est m. folg. Akk. u. Infin., Liv.: fit clamor et admiratio populi m. folg. Akk. u. Infin. (darüber, daß ...
congruēns , entis, PAdi., bei Spät. auch m. Compar. ... ... vocum moderatione concors tamen efficitur et congruens, Cic. de rep. 2, 69: clamor c., einstimmiges (Ggstz. voces dissonae), Liv. 30, 34, 1: ...
com-misceo , miscuī, mixtum u. mīstum, ēre, ... ... Cic.: gemitu commixta querela, Lucr.: c. utrasque partes in computatione, ICt.: commixtus clamor, verworrenes, Verg. – II) prägn.: 1) vermischend beifügen, ...
īn-solitus , a, um, I) aktiv = einer Sache ... ... Sall.: genus pugnae, Curt.: victoria, Cic.: dentium stridor, Cels.: immodicus insolitusque clamor, Plin. ep.: priscum aliquod aut insolitum verbum, Cic.: m. Dat ...
circum-fero , tulī, lātum, ferre, rings herumtragen, ... ... dorthin wenden (vgl. no. β, αα), Curt. 6, 1, 4: clamor circumlatus, d. rings ertönende, Liv. – filium suis manibus, Quint.: ...
1. concitātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... et concitatā voce (Ggstz. summissā et contractā voce), Quint. – accidens concitatior clamor, Liv. – II) innerlich aufgeregt, a) gemütlich, ...
re-percutio , cussī, cussum, ere, I) zurückschlagen, zurückstoßen ... ... , Partiz. = widerhallend, voces repercussae montis anfractu, Tac.: clamor iugis montium repercussus, Curt.: valles repercussae (clamoribus), Liv. – b) ...
Philoctēta u. Philoctētēs , ae, Akk. am, Vok. a, Abl. ā, m. (Φι ... ... Philoctētaeus , a, um, philoktetäisch, des Philoktetes, clamor, Cic. de fin. 2, 94.
inter-misceo , miscuī, mixtum, ēre, dazwischen-, untermischen, ... ... 95: patriis petita verba foris, Hor. sat. 1, 10, 29: cum clamor esset intermixtus gemitu, Auct. b. Hisp. 31, 6. – b) ...
in-comparābilis , e, unvergleichbar, unvergleichlich, a) v ... ... Corp. inscr. Lat. 11, 1502: decor, Vulg. Iudith 10, 4: clamor, ibid. 14, 18: Compar., et quanto incomparabilior est illa divinitatis gloria, ...
dehonestāmentum , ī, n. (dehonesto), das Entehrende, Beschimpfende ... ... et verba probrosa et ignominiae et cetera dehonestamenta (was sonst ehrenrührig ist) velut clamor hostium et longinqua tela, Sen. – b) v. Pers.: Fufidius, ...