Online-Bibliothek

con-dūco , dūxī, ductum, ere, I) tr.: A) ... ... in forum, Varr. fr.: virgines unum in locum, Cic.: exercitum od. exercitus in unum locum, Caes. u. Tac.: dispersas per urbem cohortes in ...

af-ficio (ad-ficio), fēcī, fectum, ere (ad u ... ... sitis afficiunt corpora, Liv.: quae (oppugnatio) et ipsos affecerat, Liv.: fames affecit exercitus, Liv.: pulmo totus afficitur, Cels. 2) geistig den u ...

1. populus , ī, m. ( zu pleo, plēbēs, ... ... große Haufe, a) der Hauptstadt, p. urbanus (Ggstz. exercitus), Nep.: malus poëta de populo, Cic.: concursus in forum populi est factus ...

glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... u. Infin., non ego secundis rebus nostris gloriabor, duos consules ac duos consulares exercitus ab nobis sub iugum missos, Liv. 23, 42, 7. – θ) ...

2. comparo , āvī, ātum, āre (compar), gleichs. ... ... aliorum iudicio mihi comparatus erat, suā mox confessione me sibi praeferret, Liv.: utrum exercitus exercitui an dignitas an causa comparari poterat? Liv.: et se mihi comparet Aiax ...

2. cōn-sero , seruī, sertum, ere, zusammen - ... ... Liv. 21, 50, 3. – u. so duo acerrimā pugnā conserti exercitus, Val. Max. 3, 2, 1. – u. absol., conserere ...

cor-rigo , rēxī, rēctum, ere (con u. rego), ... ... Cic.: alci gnatum, Ter.: alqm (corruptum) ad frugem, Plaut.: eam partem exercitus (Ggstz. corrumpere), Liv.: mavult pater (filium) corrigere quam abdicare, ...

1. parātus , a, um, PAdi. (1. paro), I ... ... wohlversehen, wohlgerüstet, kampfgerüstet, schlagfertig (oft mit instructus verb.), exercitus paratus atque instructus, Caes.: instructus paratusque, Liv.: classis instructa parataque, Liv.: ...

īn-struo , strūxī, strūctum, ere, I) hinein-, einfügen ... ... suas copias, Caes.: elephantos, Liv.: contrahas tam praeclaras Catilinae copias sua praesidia suosque exercitus, Cic.: contra Afros aciem, Eutr.: adversus Samnites primam ac tertiam legionem dextro ...

dī-lābor , lāpsus sum, lābī (dis u. labor), ... ... Liv. 21, 32, 10), hostes oppressi aut dilapsi forent, Sall. fr.: exercitus brevi dilabitur, Sall.: sine commeatibus ab signis, ab ordinibus, Liv.: ex ...

fortūna , ae, f. u. Plur. fortūnae, ārum, ... ... alci bona fortunasque adimere, Cic.: fortunis maximis ornatus, Cic.: fortunae (Habseligkeiten) exercitus, Caes.: u. so f. militum, Liv. – β) selten ...

1. concīdo , cīdī, cīsum, ere (con u. caedo ... ... milia, Nep.: concisos equites nostros a barbaris nuntiabant, Cic.: itaque tribus horis concisus exercitus atque ipse interfectus est, Cic. – b) übtr., durch Gründe, Urteilsspruch ...

uter-que , utraque, utrumque, Genet. utrīusque, Dat. ... ... uterque utrique esset in conspectu, Caes. – cum iam tempus esset deducendi ab Samnio exercitus aut utrius que aut certe alterius, Liv. 10, 44, 6: aut ...

dēbilis , e, Adi. m. Compar. (urspr. ... ... u. Akk., ad mandata claudus, caecus, debilis, Plaut. merc. 630: exercitus ille ad ea, quae sequebantur, discrimina haud dubie debilior (zu entnervt) ...

Caelius (Coelius), a, um, I) Name eines röm. plebej. Geschlechts in den Familien der Caldi u. Rufi. Bes. bekannt sind: ... ... Tac. erkl. von Nipperdey Bd. 2. S. 314 3 ] Caelianus exercitus gen.).

dē-porto , āvī, ātum, āre, herab-, fort-, davon ... ... verbunden worden) Adrumetum deportari, Auct. b. Afr.: quae (naves) priorem partem exercitus eo deportaverant, Caes.: alqd alio, Plin.: m. bl. Acc., ...

2. ī-gnōtus , a, um (in u. gnotus ... ... adedit (stelio), Verg. – mit Dat., omnibus ignotus nautis, Nep.: exercitus ignotus adhuc duci suo, Liv.: ignotus plerisque et obscurus (Ggstz. urbibus ...

dis-sipo (altl. dis-supo ), āvī, ātum, ... ... Liv.: in finitimas civitates dissipari, versprengt werden, Hirt. b. G. – exercitus ex dissipata fuga passim reliquiae, die Überbleibsel des zersprengten Heers, die sich ...

sēditio , ōnis, f. (v. sed = se [ ... ... Empörung, 1) eig. u. meton.: a) eig.: sed. exercitus, Vell.: sed. militaris, Liv.: muliebris, Liv.: seditiones urbanae, Auct. ...

habilis , e (habeo), I) leicht zu handhaben, ... ... Flor 4, 11, 6. – β) v. Pers., m. Dat., exercitus h. gubernaculo, leicht zu führen, Vell.: gens equis tantum h., ...