Hēsiodus , ī, m. (Ἡσίοδος), der älteste griechische Dichter nach Homer, aus Kumä in Äolien gebürtig, aber in Askra in Böotien erzogen (dah. Ascraeus, ὁ Ἀσκραιος, gen.), Cic. de nat. deor. 1, ...
cumulātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... Lebl. = vermehrt, vergrößert, erhöht, gesteigert (Ggstz. imminutus), Hesiodus eādem mensurā reddere iubet, quā acceperis, aut etiam cumulatiore, si possis, Cic ...
reddo , didī, ditum, ere, zurück-, von sich geben, ... ... Ter.: ea, quae utenda acceperis, maiore mensurā, si modo possis, iubet reddere Hesiodus, Cic. – obsides, captivos, Caes.: redde hostem, bring wieder her, ...
Ascra , ae, f. (Ἄσκρα), ein ... ... ;κραιος), a) askräisch, aus Askra, Hesiodus, Varr. r. r. 1, 1, 9: ders. poëta Ascr ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, griech. μέγας ... ... , Lact. 4, 5, 7: quaerere, uter maior aetate fuerit, Homerus an Hesiodus, non magis ad rem pertinet quam scire, cum minor Hecuba fuerit quam Helena ...
Boeōtī , ōrum, m. (Βοιωτοί ... ... 953;ος), böotisch, aus Böotien, Bacis, Cic.: Hesiodus, Col.: adulescens, iuvenis, Apul.: urbes, Apul.: moenia, Theben, ...
as-surgo (ad-surgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich ... ... sich erheben, einen höhern Schwung nehmen, in Feuer geraten, raro assurgit Hesiodus, Quint.: sublimitate heroici carminis animus assurgat, Quint.: nec comoedia in cothurnis assurgit ...
cycnēus (cygnēus), a, um (κύκνει ... ... , Cic. de or. 3, 6: u. so qui (Homerus, Hesiodus) grandes natu cycneum nescio quid et solito dulcius vicinā morte cecinerunt, Hieron. ...
1. dīstīnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... constans, Liv. – übtr., der Zeit nach unterschieden, entfernt, Hesiodus circa CXX annos d. ab Homeri aetate, Vell. – II) von ...