pīnula , s. pinnula.
pinnula (pīnula), ae, f. (Demin. v. pinna), eine kleine Feder, I) eig. u. meton.: a) eig., Colum. 8, 5, 5. – b) Plur. meton. = Fittiche, ...
pennula , ae, f. (Demin. v. penna), der kleine Flügel, Sing. kollektiv, Ven. Fort. carm. 3, 19 (20), ... ... – Plur., Hieron. adv. Pelag. 1, 14 in. Vgl. pinnula.