pūpulus , ī, m. (Demin. v. pupus), I) das Knäbchen, der kleine Knabe, Catull. 56, 5. Sen. ep. 12, 3. – II) das Püppchen, Arnob. 7, 8.
pūpillus , ī, m. (Demin. v. pupulus), der unmündige-, bes. der verwaiste Knabe, das Mündel, die Waise Cic. u.a.: attrib., pupillus Luculli filius, Plin. 34 ...