Online-Bibliothek

cupidus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... cupidum eo impulisset, quod mihi principiumst mali, Ter. Phorm. 158: pateat cupidis semper aperta domus, Tibull.: cupidis amplectitur ulnis, Ov. – b) begehrlich, ...

2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... nobis concidat, Cic.: non tribunicio, sed consulari ictu concidisse, Cic.: malas causas semper obtinuit, in optima concidit (Pompeius), Cic.: Ggstz., atque illas assumere ...

1. parātus , a, um, PAdi. (1. paro), I ... ... Sprechen bereit, eben im Begriff zu sprechen, Ov.: m. Dat., parata semper appulsui frons (prorae), Tac. – b) v. Pers., zu etw. ...

moderor , ātus sum, ārī (modus), ein Maßsetzen, -bestimmen ... ... tamquam aliquod navigium atque cursum, ex rei publicae tempestate, Cic.: sententiam suam non semper utilitate, sed cum spe tum timore, Cic.: suo, non multitudinis arbitrio cantus ...

... honestas, Tac.: sensus nostri ut in pace semper, sic tum etiam in bello congruebant, Cic.: unpers., quemadmodum congruit ... ... unum genus, Cic.: unpers., Canidius timidius decessit quam professioni ei, quā semper usus erat, congruebat, Vell. 2, 87, 3. – m. ...

similis , e (altind. samá-s, gotisch sama, ... ... epistula aut iudicio aut contioni, Cic.: ea quamquam similia veris erant, Liv.: versus semper s. sibi est, Quint.: umor quidam, qui est lacti similis, Lact.: ...

sub-dūco , dūxī, ductum, ere, I) darunter wegziehen, ... ... übtr., hic se felicitati suae subducere cupit, Sen.: nos quaerimus illa tamquam lateant semper seseque subducant, Quint. – c) als mediz. t.t., nach ...

meditor , ātus sum, āri (griech. μέδομαι, ich bin ... ... haec uti meditemur cogitate, Plaut.: haec multo ante meditere, haec cogites, Cic.: semper forum, subsellia, rostra curiamque, Cic.: fugam, Fronto. – β) mit ...

dē-fodio , fōdī, fossum, ere, herabgraben, I) ... ... , 33. – b) leb. Wesen: α) Tiere: animalia quae semper defossa vivunt, ceu talpae, Plin.: talpae caecitate perpetuā, tenebris etiam tum ...

lacrima (altlat. lacruma, auch lachruma [Gell. 2, ... ... , Ggstz. simulatae, Liv.: iustae, Ov.: paternae, Sen. rhet.: uberes semper lacrimae semperque paratae, Iuven.: multis cum lacrimis, unter einem Strom von Tr ...

columna , ae, f. (Nbf. zu columen, v. ... ... : te, columna virtutum, Sidon. ep. 6, 1: esto columna piis tu semper et ancora nobis, Paul. Nol. 30, 109. – II) übtr.: ...

flāgito , āvī, ātum, āre (flagitium), etw. zudringlich ... ... ut u. Konj., flagitas me (von mir), ut eloquar, Plaut.: semper flagitavi, ut con vocaremur, Cic.: flagitabatur (es wurde gefordert) ...

reficio , fēcī, fectum, ere (re u. facio), I ... ... = ergänzen, vollzählig machen, exercitum, Liv.: copias, Caes.: semper refice (näml. das Vieh), Verg. – e) die Körperkraft, ...

dē-cerpo , cerpsī, cerptum, ere (de u. carpo), ... ... α) einen Teil vom Ganzen abrupfen, atque ita decerpens aequabat semper opus dens, Catull. 64, 315: oscula mordenti rostro, Catull. 68, ...

2. adiūtor , ōris, m. (adiuvo), der Unterstützer ... ... ., deos adiutores incepto invocantes, Dict. 2, 10: cuius ipse honori et dignitati semper faverit atque adiutor fuerit, Caes. b.c. 1, 7, 1: ...

effūsio , ōnis, f. (effundo), I) aktiv, das ... ... vita... quas effusiones fieri putatis? Cic. Rosc. Am. 134: si divitias quisque semper augeat, quae cotidianis effusionibus suppetant, Augustin. de civ. dei 2, 20. ...

ēventus , ūs, m. (evenio), I) der Ausgang, ... ... , das Ende, die Katastrophe, α) eines Theaterstückes, semper ad eventum festinat, Hor. de art. poët. 148. – β) ...

dominor , ātus sum, ārī, (dominus), herrschen, den Herrn ... ... dominatur libido, Cic.: fortuna dominatur, Cic.: haec una res in omni libero populo semper floruit semperque dominata est (hat die höchste Geltung gehabt), Cic.: quod ...

1. praestō , Adv. (v. praestus st. praesitus ... ... mir (in böser Absicht), Cic.: alci, vor Gericht erscheinen, qui tibi semper pr. fuit, immer vor dir erschienen ist, Cic.: quaestores consulibus ad ...

resideo , sēdī, sessum, ēre (re u. sedeo), ... ... , Cic. – mit Dat., cum horum tectis et sedibus residere aliquod bellum semper videtur, Cic. de dom. 61. – absol., huius incommodi culpa ...