1. vicia , ae, f. (vincio), die Wicke, eine Hülsenfrucht, als Kollektiv = die Wicken, Scriptt. r.r. u.a. – Plur., Ov. fast. 5, 267. – / Vulg. bicia, zB ...
2. vīcia , ae, f. (vinco) = victoria, Isid. orig. 10, 210. – herba vicia, id est victorialis, ibid.
faba , ae, f., I) die Bohne, eine Hülsenfrucht (Vicia Faba, L.), wahrsch., wie κύαμος, bes. unsere Sau - od. Pferdebohne, Puffbohne, Scriptt. r. r. u.a.; vgl. ...
bicia , s. 1. vicia.
vincio , vīnxī, vīnctum, īre (zu Wz. wi(n)k-, weitergeb. aus Wz. wi-; vgl. vicia), I) binden, umwinden, umbinden, 1) eig.: a) ...
viciālia , ium, n. (1. vicia), die Halmeder Wicken, Colum. 6, 30, 5.
sēminālis , e (semen), zum Samen gehörig, I) im allg.: vicia, Colum. 11, 2, 76: herba, Augustin. conf. 13, 17 u. 24. – subst., sēminālia, ium, n., die Saat, ...
viciārius , a, um (1. vicia), zu den Wicken gehörig, Wicken-, cribrum, Colum. 8, 5, 16.
pābulāris , e (pabulum), zum Futter gehörig, -dienlich, vicia, Colum. u. Pallad.
victōriālis , e (victoria), zum Siege gehörig, Sieges-, ... ... 7: pro victorialibus epulares triumphi, Amm. 22, 4, 5: herba vicia, id est victorialis, Isid. orig. 10, 210.
1. molo , uī, itum, ere (mola), mahlen, ... ... gem. Mundvorrat, Mehl, Caes. b. G. 1, 5, 3: vicia m., Varro r. r. 2, 2, 16: ervum m., Colum. ...