Anūbis , is u. bidis, Akk. bim u. (bei Spät ... ... c. 11 (u. dazu Hildebr. S. 1027). – / Nbf. Hanūbius , Firm. math. 3, 1, 1. p. 91, 13 Kroll ...
manubia , s. manubiaeno. II.
... oder Kunstwerks verwendete, porticum de manubiis Cimbricis fecit, Cic.: de manubiis duos fornices fecit, Liv. ... ... Rosc. Am. 108: qui manubias sibi tantas ex L. Metelli manubiis fecerit, Cic. II. Verr ... ... von den Bürgern zogen, Suet.: verb. praedae et manubiae, manubiae et rapinae, Suet. – ...
Dānubius (Dānuvius), iī, m. (Δανούβιο ... ... Vellejus, Seneka, Ampelius, des Plinius' Paneg., des Valerius Flakkus u. Ammianus Danubius nach den besten Handschrn. beibehalten; bei Cäsar wird von Kraner u. Dinter ...
Hanūbius , s. Anūbis /.
Dānubinus , a, um (Danubius), der Donau, limes, Sidon. epist. 8, 12, 3.
manubiālis , e (manubiae), zur Beute gehörig, Beute-, pecunia, das aus dem Verkauf der Beute gelöste Geld, Suet. Aug. 30, 1.
manubiārius , a, um (manubiae), zur Beute gehörig, saltem amicus mihi esto manubiarius, von dem ich Nutzen ziehe, Plaut. truc. 880 zw. (Leo manubinarius).
prōnē , Adv. (pronus), geneigt, schräg, I) ... ... 4, 17, 4. – II) bildl., geneigt, willfährig, manubias suppetiat prone, Naev. tr. 12 R. 2 : ad exturbandos meliores pronius ...
glaciēs , ēī, f. (verwandt mit gelu), I) ... ... Verg.: gl. fragilis, Ov.: hibernalis, Vulg.: lucidior glacie, Ov.: duratus glacie Danubius, Plin. pan.: aqua ex nive aut glacie, Cels.: glacies se frangit, ...
sēmi-deus , a, um, halbgöttlich, subst. der ... ... Halbgott, die Halbgöttin, heroes, Stat.: dryades, Ov.: canes, Anubis, Lucan.: Roma, Prud.: semideum genus, v. den Nerëiden, Ov ...
sēmi-homo , hominis, m., der Halbmensch, I ... ... . 10, 19: Centauri, Ov. met. 12, 536: canis, v. Anubis, Sedul. de veter. test. 231 Looshorn. – II) übtr. ...
lātrātor , ōris, m. (latro, āre), I) der Beller, poet. = Hund, Mart.: dah. latrator Anubis (s. Anūbis), Verg. u. Ov. – II) übtr., ein belfernder (zankender ...
Dānuvius , s. Dānubius.
manibiae , s. manubiae.
commeātor , ōris, m. (commeo), der Hin - ... ... inferûm, als ψυχοπομπός v. Merkur, Apul. apol. 64; v. Anubis (s. Anubis), Apul. met. 11. c. 11.
canifōrmis , e (canis u. forma), Hundsgestalt habend, Anubis, Prud. apoth. 263.
cynocephalus , ī, m. (κυνοκεφ ... ... . Cic. ad Att. 6, 1, 25. – II) der hundsköpfige Anubis, Cypr. ad Demetr. 12. Tert. apol. 6.
dē , Praep. m. Abl., bezeichnet eine Abtrennung, Abschließung ... ... zur Angabe dessen, von dem der Aufwand für etw. bestritten wird, de praeda manubiis spoliisque honorem habetote, Liv. – bes. zur Angabe des Vermögens, von ...
Rōma , ae, f. (etrusk. Ursprunges), Rom, ... ... ., α) das Römische = das römische Gebiet, Danubius Sarmatica ac Romana disterminet, Sen. nat. qu. prol. § 8. – ...
Buchempfehlung
Im Dreißigjährigen Krieg bejubeln die deutschen Protestanten den Schwedenkönig Gustav Adolf. Leubelfing schwärmt geradezu für ihn und schafft es endlich, als Page in seine persönlichen Dienste zu treten. Was niemand ahnt: sie ist ein Mädchen.
42 Seiten, 3.80 Euro