dēmarchisās , antis, m., einer, der das Amt eines Demarchen verwaltet, Corp. inscr. Lat. 10, 1491.
archisellium , s. arcisellium.
archisacerdōs , ōtis, m., der Oberpriester, Ven. Fort. carm. append. 34.
archisynagōgus , ī, m. (ἀρχισυνάγωγος), das priesterliche Oberhaupt der Synagoge, Lampr. Alex. Sev. 28, 7. Hadrian. bei Vopisc. Sat. 8, 3. Cod. Theod. ...
arcisellium u. archisellium , ī, n. (arcus u. sella), der Lehnstuhl, ... ... ). Not. Tir. 101, 8 u. Not. Bern. 11 a. (archisellium).
patriarchicus , a, um (patriarcha), zum Patriarchen gehörig, patriarchisch, sedes, Iustinian. nov. 7.
culpa (altlat. colpa), ae, f., das ... ... in alqo od. in alqa re, zB. ego culpam non in nauarchis, sed in te fuisse demonstro, Cic.: illa modo in ducibus culpa, quod ...
rēgno , āvī, ātum, āre (regnum), I) intr. ... ... : gens Pandae, sola Indorum regnata feminis, Plin. – absol. = monarchisch regiert werden, einen König (Könige) haben, unter einem Könige (unter Königen) ...
scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere (vgl. griech. σκάριφος, ... ... bl. Coniunctiv, scribit Labieno, veniat, Caes.: mit folg. Infin., scribitur tetrarchis... iussis Corbulonis obsequi, Tac. – d) schreiben, schriftlich ...
arcānus , a, um (arca, arceo), urspr. verschlossen ... ... gew. im Plur., arcana imperii od. dominationis, die geheimen Prinzipien des monarchischen Regiments, Tac.: arcana et silenda afferre, Curt.: arcana credere libris, Hor ...