tortuōsus , a, um (tortus, ūs), I) voll Windungen ... ... ista et implicatissima nodositas, Augustin. – II) marternd, schmerzend, urina tortuosior, Harnzwang, Strangurie, Plin. 21, 173.
probrōsus , a, um (probrum), I) beschimpfend, schimpflich, ... ... natura, zu allen Arten von Lastern geneigt, Suet.: vitā probrosus, Tac.: probrosior quisque, Aur. Vict.: probrosissima mulier, Lampr.
inter-venio , vēnī, ventum, īre, dazwischen-, dazukommen, - ... ... annehmen, a) im allg.: interveniens villicus, Suet.: interveniens et quasi studiosior partis alterius, Suet.: rebus nepotis, Apul.: eam (terram matrem) rebus hominum ...
religiōsus , a, um (religio), I) gewissenhaft, mit gewissenhafter ... ... nefas, Poëta vet. bei Gell. 4, 9, 1: ecquis incultior, religiosior, desertior? Cato oratt. fr. 43: ut stultae et miserae omnes sumus ...
crīminōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: orationes in patres criminosae, ...
dēsidiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Ov.: (eos) qui in oppido sederent, quam (eos) qui rura colerent, desidiosiores putabant, Varro. – b) v. Zuständen usw., mit viel ...
ingeniōsus , a, um (ingenium), I) von guter Art, ... ... .: in alqa re, Plin. u. Mart.: quo quisque est sollertior et ingeniosior, Cic.: homo ingeniosissimus, Cic. – übtr., simulatio, Plin. pan.: ...
iniūriōsus , a, um (iniuria), I) widerrechtlich handelnd, unrechtmäßig ... ... superbus et iniuriosus (subst.), Sen.: iniuriosi in proximos, Cic.: adversus patrem iniuriosior, Sen. contr. 2, 4 (12), 5: genus hominum iniuriosissimum, Hadrian ...
frūctuōsus , a, um (fructus), reich an Früchten, ... ... et fructuosissimus, Caes.: palmites, Col.: arationes, Cic.: Falerna (vina)... tanto sunt fructuosiora, Varro: m. Dat. = für, loca soli pecori fructuosa, ...
īnsidiōsus , a, um (insidiae), hinterlistig, heimtückisch, ränkevoll, gefährlich, a) v. lebl. Subjj.: bellum, Cic ... ... condicio insidiosissima, Plin. – b) v. Pers.: amici, Cic.: quis insidiosior? Cic.: insidiosissimus princeps, Plin. pan.
fāstīdiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... befriedigend, aedilis, Plaut.: aestimator, Sen.: Antonius facilis in causis recipiendis erat, fastidiosior Crassus, sed tamen recipiebat, Cic.: ut ita fastidiosae mollesque mentes evadant, ...
com-minīscor , mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, ... ... erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, ...
flāgitiōsus , a, um (flagitium), voller Schande, lasterhaft, mit ... ... Cic.: flagitiosa atque vitiosa vita, Cic.: quanto vita illorum praeclarior, tanto horum socordia flagitiosior, Sall.: quod flagitiosius est (als Parenthese), Tac.: factum flagitiosissimum, Cic ...
libīdinōsus , a, um (libido, s. Varro LL. 6 ... ... libidinosus, Nep.: varia et libidinosa domina, Sen.: nihil isto homine libidinosius, Cic.: libidinosior es quam ullus spado, Anonym. bei Quint.: homo libidinosissimus, Cic.: caper, ...
2. conversātio , ōnis, f. (conversor), das Verkehren ... ... u. Abl., u. m. inter u. Akk., c. cum viris licentiosior Sen. rhet.: c. inter servos, Quint. – absol., omnem conversationem ...
scrūpulōsus , a, um (scrupulus), voll spitzer Steinchen, schroff, ... ... disputatio, Quint.: volumina, Plin. ep.: cura, Val. Max.: lector, Apul.: scrupulosior observatio ventorum, Plin.: deorum cultus scrupulosissimus, Apul.
incendiōsus , a, um (incendium), brennend, hitzig, loci fervor inc., Cael. Aur. de morb. chron. 5, 10, ... ... 50: folia gustu remordentia et incendiosa, Ps. Apul. herb. 59: solis fervor incendiosior, Fulg. myth. 1, 15.
contemplātio , ōnis, f. (contemplor), das Hinrichten des ... ... eig. u. meton.: α) eig.: c. caeli, Cic.: c. curiosior (amiculi), Val. Max. – β) meton., das Bild, ...
contumēliōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Cic.: genus dicendi, Quint.: verba, Sen.: voces, Caes. – u. contumeliosior παρεγχείρησις, Cic.: contumeliosissimum verbum, Quint. – m. in u. ...
superstitiōsus , a, um (superstitio), I) weissagerisch, subst. ... ... , Mela: ab recenti clade superstitiosi principes, Liv. – Compar., per omnia quasi superstitiosiores vos video, Vulg. act. apost. 17, 22: Superl., saeculum superstitiosissimum, ...
Buchempfehlung
Anders als in seinen früheren, naturalistischen Stücken, widmet sich Schnitzler in seinem einsamen Weg dem sozialpsychologischen Problem menschlicher Kommunikation. Die Schicksale der Familie des Kunstprofessors Wegrat, des alten Malers Julian Fichtner und des sterbenskranken Dichters Stephan von Sala sind in Wien um 1900 tragisch miteinander verwoben und enden schließlich alle in der Einsamkeit.
70 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro