vīnōsus , a, um (vinum), voll Wein, I) ... ... Freund des Weines, Homerus, Hor.: senex, v. Anakreon, Ov.: vinosior aetas, Ov.: lena vinosissima, Plaut.: convivia, wobei viel Wein getrunken wird ...
sparsus , a, um, PAdi. (v. spargo), I) ... ... tria fora, Mart.: sparsum et incertum militiae genus, verzettelt, Val. Max.: sparsior racemus, Plin. – II) bunt, fleckig, gefärbt, os sparsum ...
aquōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Ov.: Piscis (als Gestirn), Ov. u. Verg. – ager aquosior, Plin.: ver aquosius, regenreicher, Sen.: locus aquosissimus, Cato: quia ...
caesius , a, um, I) bläulichgrau, blaugrau, von den Augen, pupillae caesius color, Cels.: caesios oculos Minervae, caeruleos ... ... caesissumus angef. bei Varr. LL. 8, 76, wo auch Compar. caesior als ungebr. bezeichnet wird.
sedimen , inis, n. (sedeo), der Satz, Bodensatz ... ... 4, 64: arenosum vel capillosum, ibid. 5, 4, 67: sedimina aliquando crassiora et calida, aliquando arenosa et saxosa, ibid. 5, 4, 62: sedimina ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... ut (caro mollis) intestina non satis contineat, Cels.: vis caloris... hieme fit densior eamque ob causam calorem insitum in terris continet artius, Cic.: mundus, qui ...
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... .: diversis duobus vitiis, avaritiā et luxuriā, civitatem laborare, Sall. – pretia nulli diversiora, Plin.: numquam ingenium idem ad res diversissimas, parendum atque imperandum, habilius fuit ...
1. adversus (advorsus), a, um, PAdj. m. ... ... und Gegensätze einander entsprechen lassen, Cic. or. 65. – / Kompar. adversior, Quint. 7, 1, 11: adversius, Plin. 32, 35: Superl ...
conclūdo , clūsi, clūsum, ere (con u. cludo = ... ... locus, Lucr. u. Hor. (u. so im Kompar., locus conclusior, Hyg. astr. 4, 14); conclusum mare, das eingeschlossene, ...
commūnis , e (altlat. commoinis; vgl. moenia, munus ... ... .: quis Laelio communior, Cic. Mur. 66: nec ullo spectaculi genere communior aut remissior erat, Suet. Claud. 21. – 2) gemein, gewöhnlich, ...
... quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum curiosior, desto angelegener lasse ich es mir sein, ihn auszuforschen, ... ... ) betrieben, sorgfältig, aufmerksam, victus, Cels.: consilia, Quint.: curiosior sui cul tus, Val. Max.: curiosior observatio, Cels. u. ...
cōn-fodio , fōdī, fossum, ere, a) t. t. ... ... – / Partic. Perf. Pass. confossus im Compar., te faciam confossiorem (stärker durchbohrt) soricinā neniā, Plaut. Bacch. 889.
aedifico , āvī, ātum, āre (aedes u. facio), ... ... in mari, ICt.: piscinas magnā pecuniā, Varr.: navem de sua pecunia, Cic.: diffusiora consaepta pluris (teuerer), Col.: patrem familiae villam rusticam bene aedificatam habere ...
scopulus , ī, m. (σκόπελο ... ... .: ad scopulum ire, zugrunde gehen, Lucr.: ipso quoque praeturam, ut e celsiore scopulo caderet, affectante, um von einer desto gefährlicheren steilen Höhe herabzustürzen, ...
dīrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v ... ... geradeausgehend, Sil.: capillus, schlichtes Haar, Vitr.: cervorum cursus directior, vulpeculae flexuosior, Ambros. in psalm. 118. serm. 2. § 2: ut contigui ...
cōnfūsus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... (Plur.) Ov.: ore confuso magnas perturbationis notas prae se ferens, Curt.: confusior facies, Tac.: pavor confusior, Plin. – v. Pers. (poet. v. personif. Lebl.), ...
vitiōsus , a, um (vitium), voll Fehler, -Gebrechen, ... ... lasterhaft, a) v. Pers., Cic. u.a.: non sunt vitiosiores, quam plerique qui etc., Cic.: inter summam vitiorum dissimulationem vitiosissimus, Vell.: ...
īn-sulsus , a, um (in u. salsus), ... ... quod non est sale conditum? Vulg. Iob 6, 6: Compar., si cibus insulsior fuerit, contristamur, Hieron. epist. 22, 40. – prägn., o ...
mendōsus , a, um (mendum), voll Fehler, I) ... ... exemplar testamenti, Plin. ep.: quamquam his laudationibus historia rerum nostrarum est facta mendosior, Cic.: mendosissimis fatigari codicibus, Augustin. epist. 120, 1. – c) ...
morbōsus , a, um (morbus), mit Krankheit behaftet, ... ... II, 130, 58), voll unnatürlicher Unzucht, Catull. 57, 6: morbosior omnibus cinaedis, Auct. Priap. 46, 2 B. – II) vor ...
Buchempfehlung
Robert ist krank und hält seinen gesunden Bruder für wahnsinnig. Die tragische Geschichte um Geisteskrankheit und Tod entstand 1917 unter dem Titel »Wahn« und trägt autobiografische Züge, die das schwierige Verhältnis Schnitzlers zu seinem Bruder Julius reflektieren. »Einer von uns beiden mußte ins Dunkel.«
74 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro