obscūrus , a, um (altind. skunāti, ›bedeckt‹, griech ... ... quid homo improbus ac nefarius cogitaret, Cic. Verr. 2, 91: tamen, utrum sciant pingere, an nesciant, non obscurum est, Cic. de or. 1, 73: m. folg ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... eos... aut honoribus auf pecuniā ornare, Plin. ep. 3, 21, 3: sciant, quibus moris est inlicita mirari, Tac. Agr. 42: illis moris erat ...
studeo , uī, ēre (vgl. σπεύδω, σπουδή, σπουδάζω, ... ... Akk.: in quam rem studendum sit, Quint.: in id solum student, ut sciant, Quint.: – g) absol.: ita ut aequum fuerat atque ut studui ...
littera , ae, f. (lino), der Buchstabe, ... ... componere ad alqm, Tac. (vgl. litterae a Graccho compositae, Tac.): si sciant, quid litterarum et cuius generis conficiam, Cic.: hae litterae vehementer confirmabant ( ...
cūstōdio , īvī od. iī, ītum, īre (custos), ... ... beaufsichtigen, α) eine Pers.: fac se abs te custodiri atque observari sciant (competitores), Q. Cic.: multorum te oculi atque aures non sentientem... speculabuntur ...