probrōsus , a, um (probrum), I) beschimpfend, schimpflich, ... ... natura, zu allen Arten von Lastern geneigt, Suet.: vitā probrosus, Tac.: probrosior quisque, Aur. Vict.: probrosissima mulier, Lampr.
pultārius , iī, m. (puls; eig. ein Geschirr zum Brei; dann übh.) ein Geschirr, Topf, Töpfchen, ... ... , Pallad.: zum Schröpfen (statt der Schröpfköpfe), caliculus quoque aut pultarius oris compressioris ei rei aptatur, Cels. 2, 11.
inter-venio , vēnī, ventum, īre, dazwischen-, dazukommen, - ... ... annehmen, a) im allg.: interveniens villicus, Suet.: interveniens et quasi studiosior partis alterius, Suet.: rebus nepotis, Apul.: eam (terram matrem) rebus hominum ...
prōgredior , gressus sum, gredī (pro u. gradior), ... ... ultra primas litteras, Quint.: incipientes aut paulum progressi, Quint. – Compar. Partic. progressior, weiter vorgeschritten, Tert. de anim. 31. – / Imperat. ...
religiōsus , a, um (religio), I) gewissenhaft, mit gewissenhafter ... ... nefas, Poëta vet. bei Gell. 4, 9, 1: ecquis incultior, religiosior, desertior? Cato oratt. fr. 43: ut stultae et miserae omnes sumus ...
crīminōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Lebl.: cr. nomen, Cic.: iambi, Hor.: quo gravior aut acrior aut criminosior oratio sit, Cornif. rhet.: criminosissimus liber, Suet.: orationes in patres criminosae, ...
... Sall. fr. – contemptior in dies et invisior, Suet. – contemptissimi consules, Cic. – m. ... ... – mit ob u. Akk., ob quae non contemptior omnibus quam invisior fuit, Iustin. – m. Adv. (wo?), imperiosus intra ...
dēsidiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Ov.: (eos) qui in oppido sederent, quam (eos) qui rura colerent, desidiosiores putabant, Varro. – b) v. Zuständen usw., mit viel ...
ingeniōsus , a, um (ingenium), I) von guter Art, ... ... .: in alqa re, Plin. u. Mart.: quo quisque est sollertior et ingeniosior, Cic.: homo ingeniosissimus, Cic. – übtr., simulatio, Plin. pan.: ...
iniūriōsus , a, um (iniuria), I) widerrechtlich handelnd, unrechtmäßig ... ... superbus et iniuriosus (subst.), Sen.: iniuriosi in proximos, Cic.: adversus patrem iniuriosior, Sen. contr. 2, 4 (12), 5: genus hominum iniuriosissimum, Hadrian ...
frūctuōsus , a, um (fructus), reich an Früchten, ... ... et fructuosissimus, Caes.: palmites, Col.: arationes, Cic.: Falerna (vina)... tanto sunt fructuosiora, Varro: m. Dat. = für, loca soli pecori fructuosa, ...
īnsidiōsus , a, um (insidiae), hinterlistig, heimtückisch, ränkevoll, gefährlich, a) v. lebl. Subjj.: bellum, Cic ... ... condicio insidiosissima, Plin. – b) v. Pers.: amici, Cic.: quis insidiosior? Cic.: insidiosissimus princeps, Plin. pan.
fāstīdiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... befriedigend, aedilis, Plaut.: aestimator, Sen.: Antonius facilis in causis recipiendis erat, fastidiosior Crassus, sed tamen recipiebat, Cic.: ut ita fastidiosae mollesque mentes evadant, ...
com-minīscor , mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, ... ... erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, ...
flāgitiōsus , a, um (flagitium), voller Schande, lasterhaft, mit ... ... Cic.: flagitiosa atque vitiosa vita, Cic.: quanto vita illorum praeclarior, tanto horum socordia flagitiosior, Sall.: quod flagitiosius est (als Parenthese), Tac.: factum flagitiosissimum, Cic ...
libīdinōsus , a, um (libido, s. Varro LL. 6 ... ... libidinosus, Nep.: varia et libidinosa domina, Sen.: nihil isto homine libidinosius, Cic.: libidinosior es quam ullus spado, Anonym. bei Quint.: homo libidinosissimus, Cic.: caper, ...
2. conversātio , ōnis, f. (conversor), das Verkehren ... ... u. Abl., u. m. inter u. Akk., c. cum viris licentiosior Sen. rhet.: c. inter servos, Quint. – absol., omnem conversationem ...
commendātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... litterarum honore commendati, Plin.: vultus commendatior, Petr.: adiectis quae ipsum commendatiorem et inimicum invisiorem factura videbantur, Val. Max. 3, 8. ext. 1.
praefrāctus , a, um, PAdi. m. Compar. ( von ... ... exemplum, Val. Max. 3, 8. ext. 2: Charondae praefractior et abscisior iustitia, Val. Max. 6, 5. ext. 4.
scrūpulōsus , a, um (scrupulus), voll spitzer Steinchen, schroff, ... ... disputatio, Quint.: volumina, Plin. ep.: cura, Val. Max.: lector, Apul.: scrupulosior observatio ventorum, Plin.: deorum cultus scrupulosissimus, Apul.
Buchempfehlung
Anatol, ein »Hypochonder der Liebe«, diskutiert mit seinem Freund Max die Probleme mit seinen jeweiligen Liebschaften. Ist sie treu? Ist es wahre Liebe? Wer trägt Schuld an dem Scheitern? Max rät ihm zu einem Experiment unter Hypnose. »Anatols Größenwahn« ist eine später angehängte Schlußszene.
88 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro