illīberāliter , Adv. (illiberalis), I) unedel, niedrig, gemein, patris diligentiā non ill. institutus, ganz gut, sorgfältig erzogen, Cic.: ... ... Ter. – II) knickerig, schmutzig geizig, filzig, facere, Cic.: aestimare (schätzen), Cic.
... est, ut lis haec capitis aestimaretur, als Kapitalsache schätzen, zu einer Kapitalsache machen, Cic.: ... ... qui se inspici, aestimari fastidiat, Liv.: electus, quem contubernio (Abl.) aestimaret, Tac.: modestiae fama quae... a dis aestimatur, gehörig in Anschlag gebracht wird, Tac.: satis aestimare (er wisse es hinlänglich zu schätzen), m. folg. Acc. ...
ex , Praep. m. Abl. (das griech. εξ ... ... dignitate, in Rücksicht auf usw., Cic.: dah. die Verbindungen iudicare, aestimare, metiri, ponderare, pendĕre, consulere ex alqa re, b. Cic. ...
as , assis, m. (vgl. εἷς), das ... ... Plin. ep. – unius assis non umquam pretio pluris licuisse, Hor.: unius assis aestimare, gering achten, Catull.: so auch non assis facere, Catull. ...
līs (altlat. stlīs), lītis, Genet. Plur. lītium ... ... den Acker, worüber Streit war, (als Richter) selbst behalten, Liv.: litem aestimare, s. aestimono. I: litem taxare, Sen.: litem lite resolvere, ...
tāxo , āvī, ātum, āre (Frequent. zu tango), I ... ... u. bestimmen, etw. taxieren, schätzen ( während aestimare = den Wert einer Sache beurteilen), modum summae, Suet.: alqd denariis ...
cārē , Adv. m. Compar. u ... ... c. comparatus cibus, Val. Max. – II) übtr.: valde c. aestimare tot annos, sehr hoch anschlagen, Brut. in Cic. ep.: bona carius aestimare, Planc. in Cic. ep.: carius ei victoriam vendere, Iustin.: ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, ... ... multo maioris alapae mecum veneunt, Phaedr. – v. inneren Werte, magni aestimare, α) = hochschätzen, Cic.: häufiger magno aestimare, Cic. u.a. β) = für von hohem Werte-, ...
parvus , a, um (aus *parvom, neutr. = παῦρον ... ... . – so im Compar., minoris, wohlfeiler, geringer, vendere, Cic.: aestimare, Sulpic. (b. Cic.) u. Nep., od. ducere ...
multum , Compar. plūs , Superl. plūrimum , viel, ... ... mehr, Cic.: conscientia mihi pluris est, Cic.: pluris putare, facere, habere, aestimare, höher schätzen, achten, Cic.: vendere, emere, teurer, Cic.: ...
calleo , uī, ēre (callum), I) eine harte (dicke ... ... Plaut.: qui non in illis rebus exercitatus animus callere iam debet atque omnia minoris aestimare? Serv. Sulpic. in Cic. ep. Vgl. callens. – ...
... facere, Cic. u. Plaut., aestimare, Cic., für nichts halten. – b) de nihilo, ... ... um nichts anderes, Ter. – d) non nihilo, einigermaßen, aestimare, Cic. – II) adv. (als Acc.), in keiner ...
ex-pendo , pendī, pēnsum, ere, I) gegen einander ... ... . – 2) übtr., abwägen, erwägen, prüfen, exp. atque aestimare voluptates, Cic.: omnia, Cic.: argumenta, wägen, je nach ihrer Wichtigkeit ...
mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... momenti et ponderis, Cic.: alqd nullius momenti putare, Cic.: alcis salutem levi momento aestimare, gering sch., Caes., levioris momenti consultatio, unwichtigere, Liv. – ...
proprius , a, um ( aus *pro-p(a)trios, ... ... Hor.: cultello proprios purgare ungues, Hor.: et propria studia verecunde et aliena callide aestimare, Val. Max. – subst., proprium, iī, n., das ...
1. prōmptus , a, um, PAdi. (v. promo), ... ... folg. 2. Supin., quod promptum rescriptu, Tac. ann. 2, 41: aestimare debent, an promptum effectu, aut certe non arduum sit, Tac. hist. ...
dē-crēsco , crēvī, crētum, ere, im Wachstum abnehmen, ... ... , accrescit labor, Plaut.: tantum animorum nobis in dies decrescit, Liv.: ut possitis aestimare, in quantum cotidie ingenia decrescant, Sen. rhet.: admiratio decrescit, Quint.: ne ...
tenuiter , Adv. (tenuis), I) dünn, A) eig.: alutae tenuiter confectae, Caes. b.G. 3, 13, 6. – B) ... ... leichthin, überhin, respondere, Cornif. rhet.: colligere argumenta, Cic.: tenuissime aestimare, Cic.
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro