nātālis , e (natus, ūs), zur Geburt gehörig, ... ... od. solum, Geburtsort, Vaterland, Heimat, Ov. u. Sen.: astrum, Hor.: Iuno, Vorsteherin der Geburt, Tibull. – B) angeboren ...
Arcades , um, m. (Ἀρκάδες ... ... von Herkules erlegte erymanthische Eber, Mart.: sidus, Sen. poët., od. astrum, Val. Flacc., der große Bär: virga, Merkurstab, Stat.: ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... Akk., v. mater. Subjj., ceterae vites in quemvis agrum conveniunt, Cato: emplastrum viride ad podagram satis convenit, Scrib.: v. abstr. Subjj., non ...
Herculēs , is, m. (Ἡρακλης ... ... der (dem Herkules heilige) Pappelbaum (Populus alba, L.), Verg.: astrum, das Sternbild des Löwen, Mart.: metae, die Säulen des Herkules, ...
damnātio , ōnis, f. (damno), I) die Schuldigsprechung ... ... Zahlpflicht, ICt. – b) die Verwerfung einer Sache, apiastrum in confessa damnatione est venenatum, ist bekanntermaßen ein verworfenes giftiges Kraut, Plin ...
dentātus , a, um (dens), I) mit Zähnen versehen, ... ... in modum forficis dentatum ferrum, Veget. mil.: serra, Plin.: crates, Plin.: rastrum, Varro: tympanum, Kammrad, Vitr.: capillos meos dentatā manu duxit, ...
dē-trunco , āvī, ātum, āre, I) vom Stamme-, ... ... , verstümmeln, enthaupten, arbores, Liv.: gladio detruncata corpora brachiis abscisis, Liv.: Amastrum (sc. capite absciso), Val. Flacc.: Dalmatas incensā urbe quasi d., Flor ...
Cornēlius , a, um, Name eines der wichtigsten röm. Geschlechter, ... ... , Cic. or. 225. – Castra Corneliana od. Cornelia, s. castrum no. II, A, 2, c (S. 1023 a. E.). ...
castrēnsis , e (castra), I) zum Lager gehörig, Lager-, ... ... Mommsen Edict. Diocl. S. 58 f.). – II) (nach castrum no. II, A, 2, b) zur Hofhaltung = ...