1. edo , ēdī, ēsum (essum), edere u. esse ... ... ), Plaut.: alqd cum pulte, Varro LL., cum pane, Plin.: alius quantum biberit, tantum edit, Plin.: quoniam (pulli) esse nollent, Cic.: qui essum ...
1. bibo , bibī (bibitum), ere (altind. pibati, ... ... binos ternosve cyathos, Cels.: in quo (convivio) nemo potest dicere utrum iste plus biberit an effuderit, Cic.: pars bibenda servatur, Ov. – Andere besondere Redensarten ...
īn-ficio , fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas ... ... tränken (puer) iam infici debet iis artibus, quas si dum est tener combiberit, ad maiora veniet paratior, Cic. de fin. 3, 9: qui magisterio ...
1. com-bibo , bibī, ere, I) intr., zusammen ... ... aqu. 123. – übtr., quas (artes) si, dum est tener, combiberit, Cic. de fin. 3, 9: c. illapsos per viscera luxus, ...
aestuōsus , a, um, Adj. m. Superl. (aestus), ... ... , 7, 44: anus estuosa, quod in modum estuarei maris hauserit, id est biberit), wo die Vulgata hat quae acerrume atque aestuose absorbet.