... regredere ab ostio, Plaut.: adversarios illuc suos contraxisse copias, Nep.: illuc, ubi, Komik.: illuc, unde, Catull. u. Plin. ep.: huc illuc, Sall., huc atque illuc, Cic., huc et illuc, Hor., hier- u. ...
... – δ) m. Acc.: satis superbe illuditis me, Ter.: miseros illudi nolunt, Cic.: quid autem turpius quam illudi, Cic.: ill. ... ... illusus deponas, Hor.: multis vadimoniis desertis saepe illusi ac destituti, Cic.: illusi pedes, die, wenn sie meinen stehen ...
villus , ī, m. ( zu vellus), das zottige Haar ... ... vestitae, Cic.: ovium villi, Cic.: leonis, Verg.: arietis, Verg.: improbus barbarum villus, übermäßige Barthaare (der Ziegen), Plin.: tonsis mantelia villis, glatt geschorene ...
cillus , ī, m. (κίλλος), der Esel, Flor. 3, 5, 30 H., viell. auch Petr. fr. 37, 3 u. Iuven. 14, 97, wo jetzt in beiden Stellen caeli ...
vīllum , ī, n. (Demin. v. vinum st. vinulum), das Weinchen, edormiscam hoc villi, dieses Räuschchen, Ter. adelph. 786.
hīllum , s. 2. hīlum.
millus , s. mellum.
illūsio , ōnis, f. (illudo), I) die Verspottung, Ironie, a) übh., ... ... die Täuschung, eitle Vorstellung, unde impleta est anima mea illusionibus, Augustin. de ver. zel. 34. § 64 (u. so ...
suīllus , a, um (Demin. v. suinus), von Schweinen, Schweine-, I) adi.: caro, Cels. u. Iuven. (vgl. suinus): caput, Liv.: alvus, Plin.: grex, Carm. vet. bei Liv.: offa, Augustin ...
... 597. – im Bilde, tota domus tua veri fulgore solis illuceat, Ambros. in psalm. 118. serm. 19. § 39. – b) übtr., erhellen, sed tum illucebit, si etc., Firm. math. 5, 3, 2. p. 127 ...
Ērillus (Hērillus), ī, m. (Ἤριλλος), ein stoischer ... ... – Dav. Ērilliī (Hērilliī), iōrum, m., die Schüler des Erillus, Cic. de or. 3, 62.
ovīllus , a, um (Demin. v. ovinus), zu den Schafen gehörig, Schaf-, pecus, Varro: grex, Carm. vet. b. Liv.: lac, Plin. u. Edict. Diocl.: caseus, Colum. – subst., ovīlla, ae ...
cōillum , ī, n. (κοιλον), das Innere des Hauses, wo die Laren verehrt wurden, Inscr. bei Tert. de spect. 5 (wo Kraner coïlium [wie exilium, ...
... . luna), mondleer, ohne Mondschein, nox illunis, Sil. 15, 616, Amm. 17, 2, 3: nox illunis aut nubila, Plin. ep. 6, 20, 14. – Nbf. illūnius , a, um, Apul. met. 4, 18 u. 9 ...
vīllula , ae, f. (Demin. v. villa), das Landgütchen, der kleine Meierhof, Cic. u.a.
īl-lūdio , āre (in u. *ludio), über etwas spötteln, Gell. 1, 7, 3.
1. il-lūtus , a, um (in u. lavo), unbenetzt, pes, Arnob. 1, 46.
illūsor , ōris, m. (illudo) der Spötter, Verspotter, Eccl.
2. il-lūtus , a, um, s. il-lōtus.
grillus , s. 1. gryllus.
Buchempfehlung
Der historische Roman aus der Zeit des Dreißigjährigen Krieges erzählt die Geschichte des protestantischen Pastors Jürg Jenatsch, der sich gegen die Spanier erhebt und nach dem Mord an seiner Frau von Hass und Rache getrieben Oberst des Heeres wird.
188 Seiten, 6.40 Euro