tābēs , is, f. (tabeo), I) das allmähliche ... ... u. Soran.: tabe interire, Aur. Vict.: multorum mensum (= mensium) tabe mortuus, Liv.: ad ultimam tabem corpus alcis redigere (v. der Liebe), ...
aequus (aecus), a, um, Adj. m. Compar. ... ... , cum m. Abl., aequo mendicus atque ille opulentissimus censetur censu ad Acheruntem mortuus, Plaut.: cum aequam partem tibi sumpseris, atque populo Romano miseris, Cic.: ...
af-fero (ad-fero), attulī (adtulī), allātum (adlātum), afferre ... ... afferam meum corium et flagrum, Varr. fr.: affer huc scyphos, Hor.: inde mortuus Romam allatus, Liv.: aff. eo (dahin) munera cuiusque generis, Nep ...
nūllus , a, um, Genet. nullīus, Dat. nulli ... ... (vgl. Fabri Sall. Cat. 52, 21): dah. nullus = mortuus, Prop., Ov. u. Plin.: so vellem nulla, Ov.: ...
nūntio , āvī, ātum, āre (nuntius), mündlich verkündigen, ... ... ep. – Passiv, m. Nom. u. Infin., utinam meus nunc mortuus pater ad me nuntietur, Plaut.: oppugnata domus C. Caesaris per multas noctis ...
ex-tendo , tendī, tēnsum u. tentum, ere, ... ... sich lang hinstrecken, lang hingestreckt daliegen, (coepit) linqui animo rex et veluti mortuus extendi, Curt.: toto ingens extenditur (Cerberus) antro, Verg. – 2) ...
cadāver , eris, n. (cado, s. Hier. in ... ... cadaver vulg. auch Mask., Corp. inscr. Lat. 4, 3129 (cad. mortuus). Dracont. carm. 9, 44 sq. (cadaver quem).
in-venio , vēni, ventum, īre, I) auf ... ... 3, 4, 7: im Passiv mit dopp. Nom., P. Scipio Africanus mortuus in cubiculo inventus est, Liv. epit. 59 extr. – 2) insbes ...
per-cutio , cussi, cussum, ere (per u. quatio), ... ... Cic.: ingenti percussus amore, Verg. – quonam modo ille vos vivus afficeret, qui mortuus inani cogitatione percussit, durch ein leeres Bild der Einbildungskraft Besorgnis einflößt, Cic ...
cōnsocio , āvī, ātum, āre, vergesellschaften, sozial, ... ... ( wem? = mit wem?), soporem morti consocians defecit et mortuus est, Vulg. iudic. 4, 21. – γ) absol.: vel ...
plumbeus , a, um (plumbum), aus Blei, bleiern, ... ... ) subst.: 1) plumbea, ae, f., die Bleikugel, ut mortuus ictu plumbeae crederetur, Spart. Sever. 11, 2. – 2) plumbeum, ...
umbilīcus , ī, m. ( aus ὀμφαλός verlängert), der ... ... 1) im allg.: Siciliae, Cic.: Graeciae, Liv.: dies ad umbilicum est mortuus, Plaut. – 2) insbes.: a) das aus der Mitte des ...
testāmentūm , ī, n. (testor), der letzte Wille, ... ... . (u. so erit mihi curae, testamento ut caveam, ne mortuus iniuriam accipiam, Petron.): circumscribere (umgehen) testamentum, Plin. ep.: confirmare ...