adreptus (arr.), a, um, s. ar-ripio.
ad-nāvigo , s. an-nāvigo.
adulēsco , s. 2. adolēsco.
1. adauctus , a, um, s. ad-augeo.
ad-nāscor , s. agnāscor.
Aeneadēs , s. Aenēas.
Aeolicus , a, um, s. Aeolēs.
Aegēnsis , s. Aegae.
Aeolidēs , s. Aeolus.
aedūlium , s. edūlium.
Acchulla , s. Acilla.
Actiacus , a, um, s. Actium.
aequipar ..., s. aequiper...
accersio , s. arcessio.
Acradina , s. Achradina.
advocito , s. arvocito.
Acrunoma , s. Acronoma.
ad-rog... , s. arrog...
... die Hinneigung, Q. Cic. – b) als rhet. Figur = συνεζευγμένον, die Beziehung eines ... ... ) übh.: virtutis, kräftige Mitwirkung, Cic.: verborum, Cic. – b) als rhet. t.t., der das Absolute des Satzes aufhebende ...
aemulātio , ōnis, f. (aemulor), das Bestreben, ... ... andern gleich zu tun, sowohl im guten als im üblen Sinne (s. Cic. Tusc. 4, 17), I) im guten Sinne, die ...