adolēscēns , - centia , - centior , - centulus , - centurio , s. adulesc...
adminicula , ae, f. = adminiculum, Ven. Fort. vit. S. Radeg. 19, 44.
Aeacidēius , - cidēs , - cidīnus , - cius , s. Aeacus.
ad-suēfacio , ad-suēsco , s. as-suēfacio, assuesco.
admentātio etc., s. āmentātioetc.
Adrymētion , s. Adramyttēum.
Actionīcēs , ae, m., s. Actium.
Aegyptiacē , Aegyptiacus , s. Aegyptus.
Aemimontus , - montānus , s. Haemimontus.
adulīscēns , s. adulēscēns /
acītābulum , s. acētābulum.
absentātum , s. absinthiātus.
Aemiliānus , a, um, s. Aemilius.
Aeneanicus , a, um, s. Aenēas.
accersītor , s. arcessītor.
aedīlitius , s. aedīlicius.
acrufolius , s. acrifolius.
admīrābilis , e, Adj. m. Compar. (admiror), bewundernswürdig, staunenswert, wunderbar, auffallend (im guten u. üblen Sinne), res nova et adm., Cic.: adm. caeli celeritas, Cic.: huius opus adm., Ov.: illa adm. eloquentia, Tac.: ...
aequiformis , e (aequus u. forma), gleichförmig, m. Dat., Itala Philipp. 3, 21. – bes. gleichförmig im Ausdruck, versus aequiformes = ἀπρόσχημοι, mit lauter einfachen Redeteilen (wie Verg. Aen. 7, ...
aegrimōnium , ī, n. (aeger), Kränklichkeit, Iren. 2, 18, 2: Plur., Itala Matth. 8, 17. Vgl. ... ... . ›aegrimonium, ἀσθένεια‹; u. Auct. de idiot. gen. 582, 37 K. ›aegrimonium, νόσος‹.