annuātim , Adv. (annus), alljährlich, Schol. ad Lucan. 1, 179 u.a. Spät. – Vgl. Funk in Wölfflins Archiv 7, 496.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »annuatim«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 449.