cōnsertē , Adv. (consertus v. 2. consero), verkettet, conserte contexteque, verkettet und verflochten (= im innigen Zusammenhange), Cic. de fat. 32: c. fabulari, Sulp. Sev. dial. 1, 1, 5.
cōnsertim , Adv. (consertus v. 2. consero), verkettet (übtr.), Eulog. in Cic. somn. Scip. p. 411, 21 B.
2. cōn-sero , seruī, sertum, ere, zusammen - ... ... monile consertum margaritis gemmisque, Suet. – β) übtr.: ordo rerum tribus momentis consertus, Quint. 5, 10, 71. II) insbes.: 1) ...
mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... Abschnitt verändert zu erscheinen, ut sunt tria tempora, ita ordo rerum tribus momentis consertus est, Quint. 5, 10, 71. – c) der Bewegungspunkt im ...