dēsīderābilis , e, Adi. m. Compar. (desidero), verlangens-, wünschenswert, nihil desiderabile concupiscunt, Cic. – v. Pers., a) = unvergeßlich, velut suis vitiis desiderabilem efficere vellet avum, Liv.: ut tali successore desiderabilior ipse quandoque ...
dēsīderābiliter , Adv. (desiderabilis), mit Verlangen, sehnsuchtsvoll, concupiscere, Augustin. epist. 143, 2.