Online-Bibliothek

1. cum (altl. quom ), Coni. (ein ... ... so oft als, so oft etwa, wenn etwa, cum ad aliquod oppidum venerat, in cubiculum deferebatur, Cic. – mit Coniunctiv, veniebat in theatrum ...

aut , Coni. disiunct. (vgl. griech. αὖ, wieder ... ... f., si (animus) deus aut anima aut ignis est, Cic.: oppidum validum prope siet aut mare aut amnis aut via bona celeberrima, Cato. – ...

vel (eig. Imperat. v. volo, also: ... ... aut, s. Nipperd. Tac. ann. 1, 139), eiusmodi coniunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt, Cic.: fortuna populi posita est in unius voluntate vel moribus ...

que (altind. ca, griech. τέ), dem folgenden ... ... auch, accipioque et volo, Ter.: hastaque et gladius, Liv.: seque et oppidum, Sall.: et singulis universisque, Liv.: auch que... que... que, ...

fero , tulī, lātum, ferre ( altindisch bhárati, trägt, ... ... . – faces in Capitolium, Cic.: puerum circa iudices, Quint.: lecticā ferri per oppidum, Cic., in Capitolium, Suet.: alqm ex proelio, Liv. – So ...

1. opus , eris, n. ( altindisch äpaḥ, das ... ... mons naturā velut opere praeceps, Sall.: locus egregie naturā et opere munitus, Caes.: oppidum magis opere quam naturā munitum, Sall.: nihil est opere aut manu factum, ...

ab-eo , iī, itum, īre (griech. ἄπειμι), I ... ... sic deus in flammas abiit, Ov.: terra abit in nimbos imbremque, Lucil.: oppidum in villam, stagnum in salem abiit, Plin.: in villos abeunt vestes, Ov ...

ante (alte Form anti, wovon antidea, antideo; ... ... .: ante ostium, ante fores, Komik.: ante urbem, Turpil. fr.: ante oppidum, Cic.: alqm vinctum ante se agere, Nep. – bei Verben der ...

dē-do , didī, ditum, ere, hingeben = zu jmds. ... ... . velut hostibus se praetoribus, Sall.: se suaque omnia od. se atque oppidum Caesari, Caes.: omnes unius huius se imperio ac potestati, Cic. – ...

voco , āvī, ātum, āre (altind. vakti, vívakti, ... ... ) irgendwie mit irgend einem Namen rufen, a) nennen, benennen, oppidum vocant, Caes.: alqd alio nomine, Cic. fr.: ad spelaeum, quod vocant ...

1. quīn , Coni. (aus quine, d.i. ... ... diem, quin aliquid ad te litterarum darem, Cic.: milites aegre sunt retenti, quin oppidum irrumperent, Caes.: teneri non potui, quin declararem, Cic.: nihil abest, quin ...

apud (alte Schreibart aput, Corp. inscr. Lat. 1, ... ... apud ignem, Turpil. u. Sisenn. fr.: apud Alyziam, Cic.: apud oppidum, Caes.: apud mensam, bei Tische, Gell. – b) ( fast ...

Zama , ae, f. (Ζάμα), eine Stadt ... ... 30, 29 sqq. – Dav. Zamēnsis , e, zamensisch, oppidum, Zama, Plin. 5, 30 Detl. (Jan Ziamense). – ...

Ubiī , ōrum, m., eine germanische Völkerschaft am rechten Rheinufer von ... ... G. 1, 54, 1; 4, 3, 3. Tac. Germ. 28: oppidum Ubiorum, die Hauptstadt der Ubier, s. Agrippīna a.E.: ara ...

1. Vaga , ae, f., I) eine Stadt in Byzacium ... ... 3, 259. – Dav. Vagēnsis , e, vagensisch, Vagense oppidum = Vaga, Plin. 5, 30. – subst., Vagēnsēs, ium, ...

crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... , Nep. – ε) absol.: ut Athenaeus credit (parenth.), Quint.: oppidum adiacet Cherronesus, a Diana (sic creditur) conditum, Mela. – credin? ...

... ) eine Örtl. u. dgl. nehmen, einnehmen, erobern, oppidum, Sall.: urbem, castra hostium, Cic.: calles, Cic. – moenia scalis, Liv.: oppidum vi, Cato fr.: oppidum vi oppugnando, Vatin. in Cic. ep.: Sassula ...

audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... paterque audisti, Hor.: si divini puelli haec mater audierit, Apul.: Cenchreae, quod oppidum audit nobilissimae coloniae Corinthiensium, Apul.: si curas esse quod audis, Hor.: quod ...

con-do , didī, ditum, ere, I) zusammentun = ... ... . Iustin. – bes. = κτίζειν, eine Stadt od. Pflanzstadt, oppidum, Varr. LL. u. Hor.: urbem ex nomine alcis, Iustin.: ...

ex-igo , ēgī, āctum, ere (ex u. ago), ... ... capellas a grege in campos, Varro: pecus in bucita (= buceta) circum antiquom oppidum, Varro LL.: pastum sues, auf die Weide treiben, Varro: e ...