arcuātim , Adv. (arcuo), bogenförmig, sanguis arc. fluens, Fest. 352 (b), 1: animal multis pedibus arc. repens, Plin. 29, 136.
pecuālis , e (pecu), zum Viehe gehörig, animal, ein Vieh, Sedul. carm. pasch. 1, 162 H.
talpīnus , a, um (talpa), maulwurfartig, animal, der Rietwurm, Cassiod. var. 9, 3, 2.
gambōsus , a, um (gamba), an der Fessel geschwollen, animal, Veget. mul. 3, 30.
in-animal , ālis, unbelebt, unbeseelt, Interpr. Iren. 5, 7, 1.
1. memorātus , a, um, PAdi. (v. memoro), ... ... haec est nobilis ad Trasimennum pugna atque inter paucas memorata populi Romani clades, Liv.: animal velocitatis memoratae, Plin.: sepulcrum illud memoratissimum, Gell. – m. Abl. ...
stēllātus , a, um (stella), mit Sternen besetzt, gestirnt, a) eig.: Cepheus, Cic.: ora Tauri, Ov. – b) übtr ... ... Argus, viele Augen habend, Ov.: ensis, blitzend, Verg.: salamandra, animal st., Plin.
arātōrius , a, um (aro), zum Pflügen gehörig, ... ... Cod. Theod. 2, 30, 1. Paul. sent. 3, 6, 35: animal, Ambros. de Abrah. 2, 8, 50. – Plur. subst., ...
gressūtus , a, um (gressus no. II, 1), mit gutem Gangwerk versehen, animal, Ps. Augustin. categ. 7; vgl. Gloss. IV, 347, 50 u. V, 544, 8.
lutulentus , a, um (2. lutum), I) voller Kot ... ... , kotig, schmutzig, caenum, Plaut.: sus, Hor. u. Lact.: animal (v. Schweine), Lact.: amnis, Ov.: humus erat lutulenta vino, ...
accommodus (ad-commodus), a, um. schicklich, passend ... ... valles od. nox accommoda fraudi, Verg. u. Stat.: accommodum labori animal bos, Veget.: quod multi ominosum putarunt et morti accommodum, auf den Tod ...
sub-iugālis , e, ans Joch gewöhnt, jochbar, lastbar, ... ... Prud. perist. 10, 333: asina, Hieron. epist. 53, 8: mutum animal, Itala u. Vulg. 2. Petr. 2, 16. – subst ...
lātrābilis , e (latro), bellend, animal, Mythogr. Lat. 3, 9, 3: bestia, v. Hunde, Boëth. in Porphyr. 1. p. 52: vox obtusa et velut latrabilis, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 11, ...
animālitās , ātis, f. (animal), die Tierheit, Augustin. spir. et an. 38. Mythogr. Lat. 3, 6, 16.
mēnstruālis , e (menstruus), monatlich, I) = alle ... ... Marc. Emp.: tempus, sanguis, Vulg.: mulier, menstruierend, Plin.: femina solum animal menstruale est, Solin. – II) = auf einen Monat, epulae, ...
experrēctus , a, um, PAdi. (v. expergiscor), ... ... 1. praef. 12. – v. leb. Wesen, insomne et experrectum est animal canis, Sen. contr. 7 (5), 20. § 12: ut sint ...
gressibilis , e (gressus), was gehen kann, animal, Boëth. ad Aristot. περὶ ερμηνείας, 1, 74.
dissociālis , e (dissocio), unvereinbar, m. Dat., humanis animal dissociale cibis, v. Schwein, Rutil. Nam. 1, 384.
ratiōnābilis , e (ratio), I) mit Vernunft begabt, vernünftig, ... ... dogm. Plat. 1, 9 G.: animus, virtutes, ibid. 2, 9: animal, Chalcid. Tim. 130: animae motus, ibid. 37 B. – II) ...
dissolūbilis , e (dissolvo), auflösbar, zerlegbar, coagmentatio, Cic. de nat. deor. 1, 20: mortale omne animal et dissolubile et dividuum sit necesse est, ibid. 3, 29: u. ...
Buchempfehlung
Von einem Felsgipfel im Teutoburger Wald im Jahre 9 n.Chr. beobachten Barden die entscheidende Schlacht, in der Arminius der Cheruskerfürst das römische Heer vernichtet. Klopstock schrieb dieses - für ihn bezeichnende - vaterländische Weihespiel in den Jahren 1766 und 1767 in Kopenhagen, wo ihm der dänische König eine Pension gewährt hatte.
76 Seiten, 5.80 Euro