saltātio , ōnis. f. (salto), das Tanzen, der (bei den Alten mit Gebärden verbundene) Tanz, Cic. u.a.: Plur., Plaut. Stich. 659.
exossis , e, u. exossus , a, um (ex ... ... exossis plane et enervis, Apul. apol. 74: ebenso enerva et exossa saltatio, Apul. met. 1, 4. Vgl. übh. Hildebr. Apul. ...
bellicrepus , a, um (bellum u. crepo), kriegerisch rauschend, saltatio (v. Waffentanz), Enn. (?) b. Paul. ex Fest. 35, 3.
saltātiuncula , ae, f. (Demin. v. saltatio), das Tänzchen, Vopisc. Aurel. 6, 4.
dēliciae , ārum, f. ( zu lacio, laquens; wohl ... ... (in Gedichten usw.), I) eig.: multarum deliciarum comes est extrema saltatio, Cic.: deliciae lususque, Mart.: cenarum ciborumque exquisitae deliciae, Gell.: aut supellectilis ...
tripudio , āre (tripudium), im Dreischritte tanzen, den Dreischritt stampfen ... ... exsultans ac tripudians (gleichs. vor Siegesfreude tanzend), Cic. Sest. 88: honesta saltatio, quā tripudiat animus, Ambros. in Luc. 6. §. 8. – tripodians ...