strigōsus , a, um (1. striga), schmächtig, mager, dürr (Ggstz. obesus), v. Pers., canis, Colum.: equus nimis st., Masur. Sabin. fr.: equi strigosiores, Liv.: (ut capra) largi sit uberis et non strigosissimi corporis ...
2. strigo , ōnis, f. = strigosus, Nelei carm. fr. 4 (p. 233 R. 2 ). Vgl. Fest. 314 (a), 27 u. Paul ex Fest. 315, 4, wo mit Turnebus zu lesen strigones.
stricōsus , s. strigōsus /.
obēsus , a, um (v. *obedo), angegessen, ... ... Menschen (Ggstz. gracilis), Cels. u.a., v. Tieren (Ggstz. strigosus), Hor., Quint. u.a.: v. Körper u.v. Körperteilen, ...