[1011] Cartēia, ae, f. (Καρτη8147;α, Καρθαία), I) eine uralte Stadt in Hisp. Baetica, unweit des fretum Herculis, bei der Cäsar den Cn. u. Sextus Pompejus schlug, beim j. Rocadillo, Cic. ad Att. 12, 44, 4. Liv. 28, 30, 6. – Dav.: A) Cartēiānus, a, um, kartejanisch, ora, Plin. 3, 17. – B) Cartēiēnsis, e, kartejensisch, aus Karteja, legati, Auct. b. Hisp. 36, 1. – II) die Hauptstadt der Olkader im tarrakon. Hispanien ( Ἀλθαία b. Polyb.), j. Orgaz, Liv. 21, 5, 4.