[1870] Cythērē, ēs, f. (Κυθήρη), Beiname der Venus, Auson. epigr. 36, 5; 55, 5; 103, 1 Schenkl. Anthol. Lat. 585, 4 M. u. 926, 3 M. Sidon. ep. 4, 8, 5. carm. v. 1. Mart. Cap. poët. 9. § 915.
Brockhaus-1809: Cythere
DamenConvLex-1834: Cythere, Kythere
Pierer-1857: Neu-Cythere · Cythēre