[836] Māxentius, iī, m., röm. Kaiser v. 306–312 n. Chr., Eutr. 10, 2 sqq. Aur. Vict. epit. 40, 12. Lact. de mort. pers. 26, 5. – Dav. Māxentiānus, a, um, maxentianisch, des Maxentius, milites, Lact. de mort. pers. 44, 3.
Brockhaus-1911: Maxentius
Heiligenlexikon-1858: Maxentius, S. (6) · Maxentius, S. (5) · Maxentius, S.S. (7) · Maxentius, S. (8) · Maxentius, S. (4) · Maxentius, S. (1) · Maxentius (9) · Maxentius, S. (3) · Maxentius, S. (2)
Herder-1854: Maxentius
Meyers-1905: Maxentĭus
Pierer-1857: Maxentĭus