[2670] Silvānus, ī, m. (silva), der latinische Wald- und Feldgott, der als Beschützer des Waldes, bes. der Waldpflanzungen, des Feldes u. Anbaues und der Herden verehrt wurde, Cato r. r. 83. Verg. Aen. 8, 300 (u. dazu Servius). Hor. epod. 2, 22. Cic. de nat. deor. 2, 89. – übtr., Plur. Silvānī, ōrum, m., Wald-und Feldgötter, Ov. met. 1, 193. Lucan. 3, 403. – u. Silvānae, ārum, f., weibliche Waldgottheiten, Corp. inscr. Lat. 3, 3393 u. 4441; 5, 3303 (wo Dat. Silvanabus).
Heiligenlexikon-1858: Silvanus, S. (45) · Silvanus, S. (43) · Silvanus, S. (46) · Silvanus, S. (49) · Silvanus, S. (47) · Silvanus, S. (42) · Silvanus, S. (39) · Silvanus, S. (38) · Silvanus, S. (4) · Silvanus, S. (41) · Silvanus, S. (40) · Silvanus, S. (5) · Silvanus, S. (58) · Silvanus, S. (57) · Silvanus, S. (59) · Silvanus, S. (60) · Silvanus, S. (6) · Silvanus, S. (56) · Silvanus, S. (51) · Silvanus, S. (50) · Silvanus, S. (52) · Silvanus, S. (55) · Silvanus, S. (53) · Silvanus, S. (37) · Silvanus, S. (12) · Silvanus, S. (11) · Silvanus, S. (13) · Silvanus, S. (15) · Silvanus, S. (14) · Silvanus, S. (10) · Silvanus (64) · Silvanus (63) · Silvanus (65-67) · Silvanus, S. (1) · Silvanus (68) · Silvanus, S. (16) · Silvanus, S. (27) · Silvanus, S. (26) · Silvanus, S. (3) · Silvanus, S. (36) · Silvanus, S. (32) · Silvanus, S. (25) · Silvanus, S. (20) · Silvanus, S. (2) · Silvanus, S. (22) · Silvanus, S. (24) · Silvanus, S. (23)